Hvar – Korčula

’s Ochtends lezen we in de krant dat er bij Žirje gisteren een jacht vergaan is in zwaar weer. De opvarenden zijn op Žirje aangespoeld. Daar zijn wij op dag 3 onder gelukkig rustiger omstandigheden ook geweest. Zo’n nacht als deze, gecombineerd met zo’n bericht, herinnert er wel aan dat de zee iets blijft om rekening mee te houden.

Rond 10:00 uur verlaten we de haven van Hvar. Samen met de meeste andere jachten, want de deining in de haven blijft erg oncomfortabel. De Bura (NO-wind) waait al met 10 knopen, en neemt de daarop volgende uren gestaag toe tot 20 knopen (windkracht 5) rond de middag, hetgeen gepaard gaat met een behoorlijke deining en schuimkoppen op de golven. We reven de genua en het grootzeil enigszins als we Šćedro passeren. Al voor 14:00 uur passeren we de vuurtoren Pločica, welke tussen Hvar en Korčula ligt. Daarna neemt de wind iets af tot 14 à 15 knopen uit NO, en kunnen de reven weer uit de zeilen. In de verte zien we Pelješac opdoemen, en door de regen van de afgelopen dagen is het zicht haarscherp.

Als we iets na 15:00 uur het Pelješki Kanal binnenvaren, de zeestraat tussen Pelješac en Korčula, draait de wind zowaar naar ZO (Jugo). Pal op de kop, dus daar valt niet zo heel veel op te bezeilen. We laveren nog even, maar als de wind afneemt tot 4 knopen is de lol daar snel vanaf. Op de motor gaat het verder richting Korčula.

Na twee doorwaakte nachten in Vinogradisce en Hvar wil ik graag een nacht goed slapen. We ankeren dus niet in één van de vele baaien rond Korčula, maar kiezen voor de jachthaven. Hier komen we rond 17:00 uur aan. In de haven treffen we ook de Tamara, het jacht dat we vorig jaar gecharterd hebben. De bemanning bestaat dit jaar uit vier Australiërs die enkele weken lang de Kroatische kust verkennen.

’s Avonds eten we een hapje in Adio Mare, een lokaal restaurantje. Het heeft nog wel wat weg van een piratenhol. Harrrrr!!!!! Het eten is in ieder geval prima.