Naar Dugi Otok en Mljet 2006 Route

Twee weken zeilen en alles achter je laten. Ons schip was een Bénéteau Oceanis 373 en de volledige route vind je hieronder. Grote afstanden: van Split naar Dugi Otok, vervolgens naar beneden naar Mljet, en weer terug naar Split. Bij elkaar naar schatting zo’n 300 NM, ruim 550 kilometer. De trip was een mengeling van bekende en nieuwe plekjes.

Het weer was wisselend. We begonnen met prachtig zonnig weer, vervolgens werd het een aantal dagen wisselend bewolkt en fris. De tweede helft van de tweede week was het wel weer lekker zonnig. Gelukkig betekende dit geen gebrek aan wind. Veel noordelijke wind (Bura, Tramontana en Maestral). Meestal 10 – 15 knopen, een enkele keer heftiger (30 – 40 knopen). Onze topsnelheid was 9,2 knopen, niet slecht voor zo’n schip.

Rogoznica – Vinogradisce (Sveti Klement)

’s Ochtends komt de wind alweer uit ZO richting. Maar gelukkig verandert dat snel. Rond 10:45 uur, als we ten Z van Rat Movar varen, draait de wind in een tijdsbestek van enkele minuten naar het NW, en neemt dan toe naar 10 – 13 knopen. Op die manier is het lekker zeilen. We laten Šolta dan ook links liggen, en varen verder in de richting van Hvar. Rond het middaguur duikt er weer een groep dolfijnen op. Dat blijft toch een prachtig gezicht.

Op een windstilte in de loop van de middag na blijft de wind waar ‘ie zat: NW. Tegen het eind van de middag komt Sveti Klement in beeld: de Vinogradisce baai. Hier gooien we rond 18:00 uur het anker uit.

’s Nachts draait de wind naar het NO: de Bura. Zelfs in deze beschutte baai krijgen we vlagen van meer dan 15 knopen voor onze kiezen. Ik sta dan ook diverse malen op om het anker te controleren. Rond 05:00 uur begint het te regenen, en het houdt niet meer op.

Tribunj – Rogoznica

Een nieuwe dag, dus verder naar het zuiden. Na de vermoeiende dag gisteren doen we het ’s ochtends kalm aan. Rond 10:00 uur verlaten we de haven. Er is NO-wind voorspeld. Dat is gunstig omdat we naar het ZO willen. Echter, de wind verandert al snel in ZO, en staat dus pal op onze kop. Dat blijft de hele dag zo. Voortdurend laveren dus, en dat schiet niet echt op. Waar ik ’s ochtends nog stilletjes hoopte dat we wel bij Šolta zouden komen, zijn we halverwege de middag nog niet eens in de buurt van Primošten. Regelmatig krijgen we een regenbui en onweer over ons heen.

Uiteindelijk arriveren we rond 17:00 uur bij Rogoznica. We hebben eigenlijk geen zin in nog een nacht in de jachthaven daar. Volgens de Pilot Guide zijn echter ook delen van de baai zelf uitstekende ankerplaatsen. Na inspectie zijn we het daar niet mee eens. De kust van de baai is / wordt namelijk in hoog tempo volgeplempt met vakantiehuizen. Van het authentieke blijft zo weinig meer over. Dat is een fenomeen wat ik helaas op veel plaatsen in Kroatië zie. Uiteindelijk besluiten we toch maar naar de jachthaven te gaan. Om onszelf te troosten gaan we ’s avonds maar weer pizza eten bij Restaurant Fortuna. Dat maakt veel goed.

Rogoznica (Frapa Marina) – Levrnaka

‘s Ochtends voorspelt het Marine Weather Center in Split ZO-wind (Jugo) van 20 – 25 knopen. Windkracht 6, dat begint erop te lijken! We doen nog snel wat boodschappen, zodat we enkele dagen vooruit kunnen. Rond 09:30 verlaten we de haven, en om 09:45 zijn we buiten de beschutte baai van Rogoznica. Hier staat al 15 knopen wind – de voorspelling zou er dus wel eens naast kunnen zitten. Jugo bouwt immers op gedurende de dag. Onze koers is 280 graden. Minder dan twee uur later bevinden we ons ten zuiden van het eiland Žirje. Er staat een stevige deining. Altijd weer een prachtig gezicht om de golftoppen op ooghoogte naast je te zien. Enkele bemanningsleden vinden dat minder prettig, en krijgen een beetje last van zeeziekte. Kijken naar de horizon helpt gelukkig – het geeft je evenwichtsorgaan een vast referentiepunt.

Rond 12:30 is de wind toegenomen tot rond de 20 knopen. Je merkt dat de boot een forse genua heeft – de boeg trekt voortdurend naar de lijzijde. We reven eerst de Genua en vervolgens ook het grootzeil. Dat geeft wat rust. In de uren daarna neemt de wind gestaag toe tot 30 knopen, windkracht 7. Ietsje meer dan gepland.

Om 14:00 uur ‘stuiven’ we het Kornatski Kanal binnen, gedragen door lange trage golven met regelmatig schuimkoppen. Dat kanaal bevindt zich aan de ZW-kant van het eiland Kornati, tussen het eiland zelf en de lange rij eilandjes aan haar zeezijde. De vele kleine eilandjes bieden enige beschutting tegen de stevige wind, en ook de deining neemt enigszins af. Maar het blijven stevige omstandigheden, met een gemiddelde snelheid van ruim 8 knopen en een piek van 9,2 knopen (surfend op een golf).

We proberen eerst een plek te vinden in een baai op Lavsa. Deze ligt echter al helemaal vol met jachten die vroeg een goed heenkomen hebben gezocht voor de stevige omstandigheden. Marina Piškera op het gelijknamige eiland is bij een ZO-wind geen prettige plek, dus die mijden we. Eind van de middag ankeren we in Levrnaka, een goed beschutte baai. In eerste instantie ankeren we aan de W zijde van de baai, maar omdat we op basis van de beschrijving in de pilot guide niet zeker zijn van de positie van het scheepswrak in deze baai, verhuizen we al snel naar de O zijde van de baai. Daar is het goed toeven. We hebben vandaag volgens de log ruim 43 mijl afgelegd.

Lučice (Brač) – Rogoznica (Frapa Marina)

‘s Ochtends word ik bij zonsopgang wakker, omdat een zonnestraal door het raampje naar binnen gluurt. Zo zachtjes mogelijk (om de rest niet wakker te maken) klim ik aan dek. Alles is kletsnat van de dauw. Ik nestel me op het voordek. De vogels fluiten, de pijnbomen geuren, het water is als een spiegel. Mooiere momenten dan dat zijn er niet vaak.

De zeewatertemperatuur is 18,5 graden Celsius. Dat nodigt niet echt uit om te zwemmen. Na een rustig ontbijt verlaten we rond 09:30 uur de baai. De Jugo is weer opgestoken, en met een gangetje van 5 knopen varen we in NW richting. We hopen vandaag Rogoznica te halen, een tussenstop op weg naar de Kornati eilanden.

Rond 11:00 uur valt de wind compleet weg. Meestal betekent dit dat we spoedig wind uit een andere hoek kunnen verwachten. Maar na een half uurtje begint de wind opnieuw uit zuidelijke richting te waaien, en zwelt (zoals het de Jugo betaamt) langzaam aan van 7 naar 15 knopen.

Om ongeveer 14:30 uur hebben we onze eerste ontmoeting met dolfijnen. Op enkele mijlen van Rat Ploča komt een groepje van 5 dolfijnen ons gezelschap houden. Camera’s in de aanslag en klikken / filmen maar, en hopen dat je net afdrukt op het moment dat ze boven water verschijnen.

Rond 16:30 uur varen we de baai van Rogoznica binnen. We meren af aan de kade. Tijd voor een douche en electriciteit, samen met drinkwater de enige echte reden om überhaupt een haven op te zoeken. ’s Avonds vinden we een restaurantje waar de pizza in een echte houtoven gebakken wordt – Restaurant Fortuna. We krijgen wederom het bewijs dat echt lekkere pizza alleen op die manier klaargemaakt kan worden.