Naar de Pakleni Otoci 2007 Route

Dit jaar hebben we pas in september gezeild, twee weken. Het schip was dezelfde Bénéteau Oceanis 311 die we in 2005 gebruikten en de volledige route vind je hieronder. Een combinatie van enkele dagen met relatief grote afstanden, en de nodige dagen rustig in een baai blijven liggen. We hebben de nodige nieuwe plaatsen aangedaan.

Het weer was goed. Wederom veel noordelijke wind (Bura, Tramontana en Maestral). Meestal 10 – 15 knopen, een enkele keer heftiger, maar eigenlijk nooit boven de 25 knopen. We begonnen met prachtig zonnig weer, vervolgens werd het een tweetal dagen wisselend bewolkt, regenachtig en fris. Tegen het einde van de eerste week was het weer 26 – 28 graden Celsius en onbewolkt, en dat bleef zo tot het einde. Door de koude dagen en regen in de eerste week daalde de temperatuur van het zeewater wel van 23 – 24 graden Celsius naar 20 – 21 graden Celsius.

We konden merken dat we later in het seizoen zaten. Het was ’s avonds vroeg donker (uiterlijk 20:00 uur) en ’s nachts werd het behoorlijk koud. Verder was het in de havens en de baaien drukker dan we gewend waren van onze ‘normale’ periode eind mei.

Lovišće (Šćedro) – Orebić

’s Ochtends steekt al vroeg een stevige wind op. In de baai staat al 15 knopen, vanuit ZO. Jugo dus. Met een klein grootzeiltje en een halve fok koersen we 100 graden, richting het Pelješki Kanal tussen Korčula en Pelješac. Gedurende de dag neemt de wind gestaag toe tot ruim 25 knopen (voor de landrotten: dat is een goede windkracht 6) en wordt het knokken. De grote finale van dit gevecht komt bij de nadering van Orebic, ook een haven waar we nog nooit geweest zijn.

De haven is een beetje vreemd opgebouwd. Sowieso is de zee voor Orebić erg ondiep, een meter of 4 à 5. Dat zorgt ervoor dat de deining hoger wordt. Er ligt een grote golfbreker, met op de kop een groen lichtbaken. Echter, dwars op die golfbreker ligt nog een golfbreker. Achter deze golfbreker is de haven om af te meren. En net als we de haven naderen, en proberen uit te vinden waar de ingang is, gaan de hemelsluizen open. Letterlijk. Een enorme plensbui daalt op ons neer. We zien bijna geen hand voor ogen, en zijn binnen 30 seconden volkomen doorweekt. Gelukkig vinden we de haveningang. En daar doemt de volgende hindernis op. Een boot die op die dag duidelijk vol met toeristen op pad is geweest, ligt deinend op de golven zijn passagiers in de stromende regen te lozen midden in de haveningang. We manoeuvreren eromheen en leggen met z’n tweetjes de boot keurig achterwaarts in de haven neer. En net als we het laatste lijntje vastmaken stopt de regen even plotseling als ‘ie begonnen is.

Tja, en daar heb je dan natuurlijk verder geen foto’s van. Want met z’n tweetjes op een boot heb je op zo’n moment wel iets beters te doen dan foto’s nemen…

’s Avonds lekker gegeten bij Restaurant Karako. Gevonden door vanaf de haven de kust te volgen in oostelijke richting.

Luka Tiha (Hvar) – Lovišće (Šćedro)

Rond 08:00 uur kom ik het water uit na een verfrissende ochtendduik. En juist op dat moment krijgen de vissen het op hun heupen. Om de boot heen springen ineens allerlei kleine visjes uit het water – ik kan er nog net een foto van maken.

Rond 10:00 lichten we het anker. Het is dan nog vrijwel windstil. Na een klein uurtje waait er een lichte wind uit N richting, en gaan de zeilen omhoog. We willen rond Rat Pelegrin naar de zuidelijke kant van Hvar, en ronden deze kaap tegen 12:30 uur. Het is er druk, en ook de haven van Hvar (die we een half uurtje later passeren) ligt zoals gebruikelijk bomvol. De wind is inmiddels naar W gedraaid, en met de wind in de rug maken we een snelheid van 4 – 5 knopen.

Tegen 16:00 uur halen we net ten noorden van Šćedro de zeilen omlaag. Op de motor varen we de baai Lovišće binnen. Een prachtige baai om te overnachten, zolang de wind niet in een noordelijke hoek zit. We leggen de boot aan de oostkant diep in de baai neer, en leggen ook twee lijnen naar de kust: de traditionele manier van afmeren hier. Je ligt hiermee ontzettend stabiel, en hebt ’s nachts weinig last van rollen. Helaas is de baai ’s avonds niet echt stil: de drie restaurantjes in de baai voorzien met generatoren in hun elektriciteitsbehoefte.