05:15 uur ’s ochtends. Het is nog donker en de haven van Vis is in diepe rust. Maar op ons schip piept ons alarm. We kleden ons om en gaan snel aan dek. Ik haal de stroomkabel binnen en berg de loopplank op. Tegen 05:30 uur, tegelijk met de veerboot van Jadrolinija, starten we onze motor. We gooien de lijnen los en glijden onze aanmeerplek uit. Alles verloopt soepel en in het kielzog van de veerboot varen we Viška Luka uit. Buitengaats is het helaas nog vrijwel windstil. We verleggen onze koers naar 355 op richting de westelijke punt van het eiland Šolta.

Niet veel later zien we een prachtige zonsopkomst boven Hvar. Tegen 06:30 uur steekt er een noordoostelijke wind op (Bura), die al snel toeneemt tot 8 knopen. We hijsen de zeilen, schakelen onze motor uit, en houden onze koers van 355 aan.

Een groot vrachtschip passeert ons ongeveer een mijl over bakboord. Voor de rest is de zee leeg, en dat blijft de daaropvolgende uren ook zo. We ploegen gestaag de zeemijlen tussen Vis en Šolta weg. Tegen tienen passeren we Šolta, en een half uurtje later gooien we ons anker uit in de westelijke arm van Uvala Solinska, een baai aan de zuidkant van het eiland Drvenik Veli. Dit is een prachtige baai, niet al te groot, en zeer geschikt om te zwemmen. De bodem loopt zeer geleidelijk af, en je kunt tot diep in de baai ankeren. Het water is er glashelder, je ziet de bodem, en er zit veel vis. We zwemmen en snorkelen de baai rond en doen een dutje na onze vroege start van deze ochtend. Daarna houden we een uitgebreide lunch. Zoals de afgelopen week gebruikelijk, gaat de wind rond de middag liggen. Buitengaats valt er dus ook niet veel te doen, de omstandigheden zijn uitstekend voor een lange pauze.

Tegen 13:00 uur steekt de wind weer op, nu uit noordwestelijke richting (10 knopen). Dat is voor ons het teken om ankerop te gaan. Buiten Uvala Solinska hijsen we de zeilen. Met de wind 120° aan bakboord zeilen we langs de kust van Drvenik Veli en langs Krknjaš Veli. Daarna gaan we pal noord richting de rotsen en eilandjes voor de ingang van Trogirski Zaljev, de baai van Trogir. De wind neemt fors toe zodra we uit de luwte van Drvenik Veli komen. Vanuit het Venički Kanal waait een noordwestelijke wind van 17 – 19 knopen. Met een behoorlijke snelheid varen we tussen de rotsen Pišćena Mali en Galera (met een lichtbaken) door. Zodra we Rt Okruk passeren gaan we stuurboord uit, en met de wind pal van achteren zetten we het grootzeil aan bakboord en de fok aan stuurboord. Koers 45 en met een snelheid van 5,5 knopen passeren we al snel Rt Čubrijan; Trogir komt in zicht. Veel te snel is het tijd om de zeilen te strijken. Omdat het morgen alweer tijd is om het schip in te leveren, vullen we de dieseltank bij het tankstation in Trogir. 19 liter slechts, en dat voor het hele stuk van Dubrovnik naar Trogir.

Terwijl we tanken komen er dreigende wolken tevoorschijn boven de bergen ten noorden van ons. Ook begint het onheilspellend te donderen. Gelukkig duurt het tanken niet lang, en om 15:00 uur liggen we aangemeerd in de ACI Marina Trogir. Hier zijn we in 2004 voor het laatst geweest, maar er is niets veranderd. Net als ACI Marina Korčula is het een ietwat verouderde en ook erg krap bemeten haven, met als extra nadeel dat deze direct onder de aanvliegroute van de luchthaven van Split ligt. Maar het uitzicht op de oude stad van Trogir maakt veel goed! Die avond eten we pizza op de promenade van Trogir.