De zuidelijke eilanden 2011 Route

In september 2011 hebben we twee weken gezeild langs de Kroatische kust. Het schip was een Bénéteau Oceanis 323 en de volledige route vind je hieronder.

In totaal hebben we ongeveer 240 zeemijl afgelegd. Vanuit Split via Brač naar Vis, vervolgens via Hvar en Korčula naar Lastovo, vervolgens door naar Mljet. Daarna zijn we op ons gemak via Korčula en Hvar teruggezeild naar Split. We hebben weer een aantal nieuwe plaatsen aangedaan. We hebben 8 nachten aan ons anker (of een boei) gelegen en 2 nachten in een haven doorgebracht.

Het weer was weer erg goed, we hadden iedere dag volop zon en temperaturen tot 30 graden Celsius en hoger. We hebben goede zeilwind gehad, vooral uit NW, en de zeewatertemperatuur was 24 – 25 graden Celsius.

Begin september is het ’s avonds vroeg donker (uiterlijk 20:00 uur). De temperatuur daalde ’s nachts tot zo’n 20 graden Celsius.

Tri Luke (Korčula) – Jurjeva Luka (Lastovo)

Gedurende de nacht raakt er één schip in de baai op drift, maar ze weten gelukkig op tijd te herankeren. Als we ’s ochtends wakker worden staat er al een stevige wind van 10 – 12 knopen uit NW. Het lukt ons in deze baai niet om een weerbericht te ontvangen via de VHF. Zowel Dubrovnik Radio als Split Radio geven niet thuis.

Na een verfrissende duik en ontbijt halen we om 09:30 uur het anker op. Een stevige kluit modder bewijst dat het anker zich goed had ingegraven. Nog in de baai hijsen we ons grootzeil, en met 12 knopen wind in de rug glijden we Tri Luke uit.

Buiten krijgen we het stevig voor onze kiezen. Er staat 16 – 18 knopen wind uit NW, maar vooral ook een stevige deining. We varen een zuidelijke koers, die ons ten westen van Lastovo brengt. Door de stevige wind zit de vaart er goed in, en zo’n twee uur later passeren we de rots Pod Mrčaru aan de NW-zijde van lastovo. Een uurtje later varen we tussen de eilandjes Vlašnik en Bratin door, de baai Velji Lago binnen. In de zuidwestelijke inham zijn we eerder geweest, maar dit keer laten we ons anker vallen in de noordwestelijke inham Jurjeva Luka. Het is een voormalige Joegoslavische legerbasis, er staan nog de nodige vervallen gebouwen en we zien enkele tunnels de berg inlopen. De bodem is hier zanderig dus het anker houdt goed. De wind uit N tot NW komt af en toe in vlagen over de berg heen, maar verder is het hier rustig. Op één van de oevers zien we een kudde geiten lopen en bij de ingang van de baai ligt een schip van de Kroatische waterpolitie.

We zwemmen en lunchen, en besluiten dan om hier te blijven. We hebben gezelschap van twee Amerikaanse schepen en een Sloveen. Tegen de avond komen de parkwachters nog 25 kuna per persoon incasseren voor de toegang tot het Nationaal Park Lastovo.

ACI Palmižana (Sveti Klement) – Tri Luke (Korčula)

Vandaag een rustige zeildag van Sveti Klement naar Korčula. We vertrekken op tijd, om 09:00 uur verlaten we de haven. We hijsen vrijwel direct de zeilen in 12 – 14 knopen wind uit NW. Rustig koersen we langs de haven van Hvar-stad. Tussen het eilandje Jerolim en de vuurtoren op Pokonji Dol verleggen we de koers naar 145, richting de westpunt van Korčula. De daaropvolgende uren verlopen rustig, al valt de wind rond de lunch een uurtje weg.

Na enkele malen gijpen laten we tegen 15:00 uur het anker vallen in Tri Luke. Dat valt nog niet mee, door het vele zeegras gaat het krabben en we moeten enkele malen herankeren. Ook andere schepen hebben hier last van. De NW wind houdt ook ’s avonds nog aan. ’s Nachts controleren we diverse malen het anker, maar gelukkig blijven we stevig vastliggen.

Via Lastovo naar Dubrovnik 2009 Route

In september 2009 hebben we twee weken gezeild langs de Kroatische kust. Het schip was een Bénéteau Oceanis 323 en de volledige route vind je hieronder.

In totaal hebben we ongeveer 335 zeemijl afgelegd. Vanuit Split via Brač en Korčula naar Lastovo, vervolgens door naar de Elaphite Eilanden en Dubrovnik. Daarna zijn we op ons gemak via Mljet, Korčula, Hvar en Vis teruggezeild naar Trogir en uiteindelijk weer naar Split. We hebben weer enkele nieuwe plaatsen aangedaan en enkele (ook minder prettige) ontdekkingen gedaan op bekende plaatsen. We hebben 9 nachten aan ons anker (of een boei) gelegen en 4 nachten in een haven doorgebracht.

Het weer was erg goed, we hadden iedere dag volop zon en temperaturen tot 30 graden Celsius en hoger. Halverwege de trip hebben we één dag slecht weer gehad, met regen- en onweersbuien. En de Bura-wind had nog een mooie uitsmijter voor ons. We hebben vooral Bura (Noord-Oost) en Tramontana (Noord-West) wind gehad, maar ook wat Jugo (Zuid-Oost). De zeewatertemperatuur was 24 – 25 graden Celsius – heerlijk om te zwemmen.

Begin september is het ’s avonds vroeg donker (uiterlijk 20:00 uur). De temperatuur daalde ’s nachts tot zo’n 20 graden Celsius. Verder was het in de populaire havens en de baaien nog behoorlijk druk.

Tri Luke (Korčula) – Luka Tiha (Hvar)

We beginnen de dag weer op ons gemak, het is tenslotte vakantie. Tegen 10:00 uur lichten we het anker. Tussen Korčula en Trstenik staat al 8 knopen wind uit het noordoosten. We hijsen dus direct de zeilen. Sinds Dubrovnik hebben we de motor nauwelijks meer gebruikt, de accu’s beginnen zelfs leeg te raken.

Als we het eiland Trstenik gepasseerd zijn en de open zee bereikt hebben, koersen we pal west richting Rt Velo Dance, de zuidwestelijke punt van het eiland Korčula. De wind komt uit noord-noordwestelijke richting, het lukt ons dus niet om de gewenste koers in noordwestelijke richting te varen richting de Pakleni Otoci, de eilandjes voor de zuidelijke kust van Hvar. Voorlopig houden we dus onze westelijke koers aan richting Vis.

In de loop van de ochtend draait de wind geleidelijk naar een noordoostelijke richting, waardoor we onze koers stapsgewijs in een noordwestelijke richting kunnen brengen. Aan het begin van de middag zeilen we recht op het eiland Sveti Klement af. Het is heerlijk zeilweer, de wind is zo’n 15 knopen. Tegen 14:00 uur, als we in de buurt van Sveti Klement komen, draait de wind weer terug naar het noordwesten. Dat dwingt ons nog tot enig laveren.

Bij Sveti Klement is het schrikken. De afgelopen jaren is de omgeving van Hvar steeds drukker geworden, één van de redenen waarom we die plek liever mijden. Maar dat alle baaien aan de zuidkant van Sveti Klement om 15:00 uur al onverantwoord vol liggen met (te) dicht op elkaar geankerde schepen, hebben we nog niet eerder meegemaakt. Uvala Tarsće en Uvala Vinogradisče lijken wel Spaanse campings aan de Costa in augustus. We nemen nog even een kijkje in Luka Soline, maar ankeren daar niet. Het is er te diep (meer dan 20 meter) en we vinden de baai geen goede bescherming bieden. Er liggen alleen wat boeien bij een restaurant, maar die zijn allemaal al bezet.

Na enig overleg besluiten we door te zeilen naar Luka Tiha aan de noordkant van het eiland Hvar in Starogradski Zaljev, de baai van Stari Grad. De wind is inmiddels pal west geworden en toegenomen tot 17 – 18 knopen. Op de motor varen we dus in westelijke richting langs de zuidkust van Sveti Klement, dat lost direct het probleem van de lege accu’s op. Ter hoogte van 16°20’ E gaan we pal noord tussen de eilandjes Paržanj en Borovac door en hijsen we de zeilen. We passeren Rt Pelegrin en varen voor de wind in oostelijke richting. Tegen 17:00 uur halen we voor de ingang van Luka Tiha onze zeilen neer, en een half uurtje later liggen we in ons eentje voor anker in één van de kleinere baaitjes aan de westkant van Luka Tiha.

Korčula – Tri Luke (Korčula)

Vannacht heerlijk geslapen in de jachthaven van Korčula. Vanochtend om 07:30 opgestaan, douchen, boodschappen en ontbijten. Vervolgens hebben we in een internetcafé de weersverwachtingen en vooral ook de windverwachtingen voor de resterende dagen van onze tocht doorgenomen. Voor de meeste ochtenden wordt Bura (noord / noord-oost) verwacht, 3 – 5 Beaufort. Een enkele middag met Maestral Tramontana (noord-west). Het weer zal in ieder geval goed blijven.

Vanochtend waait er eerst een stevige noordenwind (Bura), 20 tot 25 knopen. ACI Korčula is dan altijd een spannende haven om uit te vertrekken, want het is een beetje krapjes. Je ziet veel mensen een springlijn gebruiken. Wij hebben de mazzel dat onze buren aan beide kanten redelijk vroeg vertrekken, waardoor we meer manoeuvreerruimte hebben. Zonder problemen gooien we los en tegen 10:15 uur varen we de haven uit. Direct buiten de haven hijsen we de zeilen, er staat inmiddels een wind van 15 knopen uit noordelijke richting. We varen niet oostwaarts richting Mljet, en ook niet westwaarts door het Peleški Kanal tussen Korčula en Pelješac. Wij varen ‘om de zuid’ en nadat we op de zeilen tussen de eilandjes en langs de rotsen en ondieptes aan de oostkant van Korčula genavigeerd hebben ronden we Rt Rašjnić, de oostelijke punt van Korčula.

Daarna volgen we de zuidelijke kust van Korčula in westelijke richting. We hebben hier geen last van de ergste vlagen van de Bura, en ook de zee is een stuk rustiger en vriendelijker dan aan de noordkant van het eiland. De zuidkant is vrijwel leeg, behalve het dorpje Brna kom je er nauwelijks tekenen van beschaving tegen. Over bakboord zien we het eiland Lastovo liggen, en voor de rest is er leegte en stilte.

De wind blijft ons het grootste deel van de dag gunstig gezind, al neemt hij in de loop van de middag geleidelijk af. Al met al kost het ons iets meer dan 6 uur om 30 zeemijl af te leggen, en tegen 16:45 ligt ons schip voor anker in Tri Luke, en liggen wij in het water om lekker af te koelen na weer een warme dag. In de loop van de avond liggen er nog 5 andere schepen voor anker in de baai, en is het heerlijk rustig. Wij zijn zo diep mogelijk in de baai weggekropen. Inmiddels is het vrijwel windstil…. en vanuit de kuip hebben we een prachtig uitzicht op het eilandje Trstenik, voor de ingang van Tri Luke.

Tri Luke (Korčula) – Skrivena Luka (Lastovo)

Om 04:00 word ik wakker. Alles is rustig, maar ik sta toch even op om het anker te controleren. Buiten is het vrijwel windstil en helder, met veel sterren en een driekwart maan aan de hemel. We liggen er goed bij. Het is niet koud, en ik blijf even zitten om te genieten van de rust en de stilte.

Na nog een paar uur slaap stap ik rond 07:30 echt uit bed. Rondje zwemmen, weerbericht via de VHF, ontbijten, nog een rondje zwemmen, beetje lezen… Pas tegen 10:30 gaan we ankerop. Buiten de baai hijsen we direct de zeilen in een noordwestelijke wind van 6 – 9 knopen (Maestral Tramontana). De barometer is sinds 08:00 uur al 4 hPa gestegen naar 1018 hPa. Met een gangetje van zo’n 4 knopen varen we op een koers van 150 richting de westelijke kant van het eiland Lastovo. Tegen 12:30 zijn we ter hoogte van de rots Plič Pod Mrčaru aan de noordwestkant van Lastovo, en een uurtje later varen we rond het eiland Bratin. Al snel komt de vuurtoren tussen Rt Skriževa en Rt Struga in zicht, en tegen 14:45 laten we anker neer in Skrivena Luka.

Volgens de pilot guide is dit een uitstekende ankerplek, maar hij valt ons een beetje tegen. De bescherming tegen de wind is minder goed dan we hoopten. Aan de westzijde van de baai is een restaurant met een eigen steiger, dat goede zaken doet. Wij liggen met vier andere jachten voor anker in het noordelijke deel van de baai, in 5 meter water.

Tegen de avond draait de wind naar het noorden en neemt toe naar 15 – 20 knopen, en rond 19:30 merk ik dat de andere jachten dichterbij komen. Ook mijn referentiepunten op de wal zijn verschoven. Ons anker is gaan krabben… We proberen eerst opnieuw te ankeren in het noordelijke deel van de baai. Hadden we eerst 20 meter ketting in het water (1 op 4), nu verruimen we dat naar 30 meter (1 op 6). Het haalt niets uit, al gauw krabben we opnieuw.

Tijd voor drastische maatregelen. Het is inmiddels donker geworden, dus de navigatieverlichting gaat aan en het anker wordt weer opgehaald. Ik zoek nu het midden van de baai op, ver weg van alle andere jachten die voor anker liggen. In 7 meter water gooien we 50 meter ketting uit, 1 op 7, en ik vaar een stuk achteruit om het anker te helpen zich echt goed in te graven. Dat lijkt te helpen.

We krijgen vanaf de wal nog bezoek van de bemanning van een Duits jacht dat aan de steiger afgemeerd ligt. Ze zagen ons jacht bewegen en herankeren, en bieden hun hulp aan. We hebben het probleem dan hopelijk al onder controle, maar ik waardeer hun aanbod zeer. De ware geest van goed zeemanschap! Het daarop volgende uur controleer ik meermaals onze ligging. Dat gaat goed, we lijken nu wel goed vast te liggen.

Ik slaap die nacht weer in de cockpit en zet mijn wekker iedere twee uur om het anker te controleren. Rond 02:00 uur gaat de wind liggen, en vanaf dat moment slaap ik iets geruster. Toch ben ik redelijk geradbraakt als ik om 07:00 uur opsta. Dit was toch vakantie?

Een week later vertel ik mijn verhaal over het krabbende anker in Skrivena Luka aan een bevriende Kroatische schipper. Hij kan mij het raadsel verklaren. Het noordelijke deel van Skrivena Luka heeft een bodem die bestaat uit rotsen bedekt met een dunne laag zand, het anker kan zich hier niet goed ingraven. Het midden en zuidelijke deel hebben een dikkere laag van zand en modder, daar gaat het wel goed. Iets om in mijn oren te knopen.

Lučice (Brač) – Tri Luke (Korčula)

In de loop van de nacht draait de wind naar het noordoosten (Bura), en waait af en toe behoorlijk vervelend door de kuip heen. Uiteindelijk ga ik dus maar gewoon binnen verder slapen. Rond 07:00 uur word ik wakker, een prima tijd om weer een verfrissende duik te nemen.

Tijdens het ontbijt passeren allerlei mogelijke plannen voor vandaag de revue. We hebben niet echt een reisdoel, maar willen zoveel mogelijk daarheen gaan waar de wind ons brengt. Wordt het Jelsa, Sumartin, Vis of toch Komiža? We luisteren om 07:45 naar het weerbericht van Split Radio via VHF. De verwachting voor de ochtend ziet er niet al te best uit, er worden lokale regen- en onweersbuien voorspeld. Inmiddels zien wij aan de noordelijke horizon ook al donkere dreigende wolken opdoemen. Rond 09:00 maken wij dat we wegkomen, koers 200 richting Rt Pelegrin, de westelijke punt van het eiland Hvar. In 12 knopen wind uit het noorden maken we een snelheid van 4,5 knopen. De bui achtervolgt ons op korte afstand. We ronden tegen 10:15 uur de kaap en zeilen door het Pakleni Kanal langs Hvar-stad naar de vuurtoren op het eilandje Pokonji Dol. In Hvar-stad is het (zoals gebruikelijk) ontzettend druk, dus dat laten we links liggen.

We houden Pokonji Dol aan bakboord en verleggen tegen 10:45 uur onze koers naar 140, richting de westelijke punt van het eiland Korčula. We laten hier de regenbui ook achter ons en varen de blauwe luchten tegemoet. Met een wind van 10 – 12 knopen maken we een goede snelheid, en tegen 15:00 uur zijn we ter hoogte van Rt Velo Dance, de zuidwestelijke punt van Korčula. Een half uurtje later gooien we ons anker uit in de baai Tri Luke. Op dat moment zijn we nog in ons eentje, maar tegen de avond komen twee andere jachten ons gezelschap houden. We vermaken ons de rest van de middag met zwemmen, snorkelen en lezen.

Rondje Korčula 2008 Route

Na de grote reis naar Malta in het voorjaar hebben we ook in september nog één week gezeild, dit keer weer ‘gewoon’ langs de Kroatische kust. Het schip was een Bénéteau Oceanis 323 en de volledige route vind je hier. In totaal hebben we ongeveer 175 zeemijl afgelegd. Vanuit Split via Hvar en Vis naar Korčula, waar we rond het hele eiland gezeild hebben. Ondanks dat we maar een week hadden hebben we toch enkele nieuwe plaatsen aangedaan. Behoudens onze vertrekbasis Marina Kaštela bij Split hebben we alleen de jachthaven van Korčula aangedaan, voor het overige hebben we de nachten doorgebracht in baaien, rustig achter ons anker. We hebben dit jaar erg weinig foto´s gemaakt, we waren blijkbaar te druk met het genieten van de omgeving.

Het weer was beter dan we ooit gehad hebben tijdens onze zeiltochten. Iedere dag volop zon en temperaturen van 30 graden Celsius en hoger. De twee regenbuien die vielen, kwamen gedurende de nacht. En, zeer uitzonderlijk bij dergelijk weer, we hadden uitstekende zeilwind. De meeste dagen begon het rond het middaguur te waaien, op een enkele uitzondering na uit het noordwesten (Maestral Tramontana). Meestal piekte de wind rond de 15 – 16 knopen (windkracht 4), een enkele keer 22 – 24 knopen (6 Beaufort). De zeewatertemperatuur was 24 – 25 graden Celsius – heerlijk om te zwemmen. ’s Ochtends was het water zelfs iets warmer dan de lucht, ideaal om zo uit je slaapzak in het water te springen.

Omdat we later in het seizoen zaten was het ’s avonds vroeg donker (uiterlijk 20:00 uur). De temperatuur daalde ’s nachts tot zo’n 20 graden Celsius. Verder was het in de populaire havens en de baaien nog behoorlijk druk. Van diverse verhuurders hoorde ik wel dat de zomer relatief rustig was geweest. Door de economische situatie waren er ondermeer minder Italiaanse toeristen dan in voorgaande jaren.

Tri Luke (Korčula) – Luka Tiha (Hvar) via Vela Luka en Hvar-stad

´s Ochtends om 06:30 zit ik in de cockpit om de zonsopgang te bewonderen. Op de andere jachten, en ook bij de diverse huizen aan de kust, is er nog geen teken van leven te zien. Ik vind dit altijd een van de mooiste momenten van de dag. Een uurtje later vertelt het nautisch weerbericht dat een hogedrukgebied zich voor de komende dagen rotsvast boven de Adriatische Zee genesteld heeft. Kortom: het blijft heerlijk zomerweer, en ook voor wat betreft de wind hoeven we geen veranderingen te verwachten.

Rond 08:00 uur verlaten we de baai en varen op de motor rond het schiereiland en de kaap Rat Velo Dance naar Vela Luka. Om zeker te weten dat we de komende dagen geen haven meer nodig hebben willen we hier even extra diesel tanken. We moeten even wachten, want het bevoorradingsschip is net bezig om het eiland van nieuwe brandstof te voorzien.

Vela Luka ziet er van een afstandje leuk uit, maar van dichtbij lijkt het rommelig en weinig authentiek. We voelen geen enkele aandrang om langer te blijven hangen. Tegen 10:30 uur ankeren we in de lagune achter het eilandje Gubeša, zo´n 3 mijl ten westen van Vela Luka aan de noordzijde van Zaljev Vela Luka. Op papier ziet deze baai er veelbelovend uit. Het is een ondiepe baai met open verbinding naar zee Maar ook hier is er veel menselijke activiteit rond de baai en zit er niet zo heel veel leven in de baai. Wel een prima plek om te ankeren, met een diepte van 6 meter en een zandbodem.

Rond het middaguur steekt de wind op, 15 – 18 knopen uit NW richting. We hijsen het anker en verlaten de baai. Zodra we de kaap Rat Proizd hebben gerond koersen we 320 – 330 graden richting het eiland Hvar. Puur uit nieuwsgierigheid varen we rond 16:30 een rondje door de haven van Hvar-stad. Het is er ontzettend druk, de haven ligt letterlijk mudvol met jachten in alle soorten en maten. De havenautoriteiten hebben op de vreemdste plekken ankerboeien neergelegd, en alles is bezet. Ook buiten de haven liggen overal zeiljachten en motorjachten. Een jaar of vijf geleden was dit een mooie plek om af en toe eens langs te komen, maar voorlopig zullen ze mij hier niet meer zien.

We varen in westelijke richting verder door Pakleni Kanal. Inmiddels op de motor, omdat de wind sterk is afgenomen, maar ook gedraaid is en nu pal op onze boeg staat. Na het ronden van Rat Pelegrin gaat het in ONO richting verder naar de kaap Rat Kabal. Tegen 19:00 uur ankeren we in Luka Tiha. Nog net tijd voor een pasta en een wijntje voordat het donker wordt.