Naar de Pakleni Otoci 2007 Route

Dit jaar hebben we pas in september gezeild, twee weken. Het schip was dezelfde Bénéteau Oceanis 311 die we in 2005 gebruikten en de volledige route vind je hieronder. Een combinatie van enkele dagen met relatief grote afstanden, en de nodige dagen rustig in een baai blijven liggen. We hebben de nodige nieuwe plaatsen aangedaan.

Het weer was goed. Wederom veel noordelijke wind (Bura, Tramontana en Maestral). Meestal 10 – 15 knopen, een enkele keer heftiger, maar eigenlijk nooit boven de 25 knopen. We begonnen met prachtig zonnig weer, vervolgens werd het een tweetal dagen wisselend bewolkt, regenachtig en fris. Tegen het einde van de eerste week was het weer 26 – 28 graden Celsius en onbewolkt, en dat bleef zo tot het einde. Door de koude dagen en regen in de eerste week daalde de temperatuur van het zeewater wel van 23 – 24 graden Celsius naar 20 – 21 graden Celsius.

We konden merken dat we later in het seizoen zaten. Het was ’s avonds vroeg donker (uiterlijk 20:00 uur) en ’s nachts werd het behoorlijk koud. Verder was het in de havens en de baaien drukker dan we gewend waren van onze ‘normale’ periode eind mei.

Uvala Šešula (Šolta) – Marina Kaštela (Split)

We halen rond 08:00 uur het anker op en varen de baai uit. Ook buitengaats is het vrijwel bladstil. We koersen in ONO richting langs de noordkust van het eiland Šolta. We ontbijten op ons gemak in de snel warmer wordende zon. Tegen 10:00 uur arriveren we in Rogač. Hier gooien we de dieseltank vol bij het tankstation. Minder dan 50 liter diesel in twee weken, dat is niet slecht.

Daarna verhuizen we naar een baai verderop in oostelijke richting: Uvala Nečujam. Tijd voor de laatste uurtjes zwemmen, snorkelen, zonnetje meepakken en lunchen. Dit is een prima baai voor dit doel. Groot, diep, en uitstekende ankergrond. We zijn duidelijk niet het enige schip dat deze baai voor dit doel gebruikt. Alleen in Bura zou ik hier niet willen liggen, daarvoor is de baai te open aan de noordkant.

Tegen 14:30 halen we het anker op en hijsen de zeilen. Buiten de baai staat een wind uit het noordwesten (Maestral), 10 – 12 knopen. Met een mooie 5 à 6 knopen varen we richting de ingang van de baai van Split en Marina Kaštela. Uit alle baaien en zeestraten om ons heen duiken zeiljachten op die dezelfde bestemming hebben. Dat levert prachtige vergezichten op: tientallen witte zeilen in een lang lint. Door de uitstekende zeilwind verloopt deze laatste reis alleen veel te snel: tegen 16:30 uur varen we, als onderdeel van het lange lint, Marina Kaštela binnen.

Milna (Brač) – Uvala Šešula (Šolta)

Tegen tienen varen we de haven van Milna uit. Buitengaats staat een briesje uit NNW richting, 8 knopen. We hijsen de zeilen en varen pal west, langs het eilandje Mrduja, en draaien naar bakboord door Splitska Vrata heen.

Aan ‘de andere kant’ draait de wind naar WNW en neemt langzaam toe naar 12 – 14 knopen. We laveren rustig in westelijke richting langs de kust van het eiland Šolta. Tegen 14:30 uur arriveren we in Uvala Šešula aan de zuidwestelijke punt van het eiland. Het is er druk en nauw, maar we kunnen ons schip nog keurig ‘schuin achterwaarts inparkeren’ achter in de baai.

De rest van de dag doen we het weer rustig aan. Beetje zwemmen, beetje zonnen, beetje lezen. Het leven is zwaar soms…. ’s Avonds liggen er 17 schepen is deze kleine baai. Ik wil niet weten hoe het hier in juli en augustus geweest is. Als we later op de avond de sterrenhemel nog even bewonderen, worden we getrakteerd op een regen van vallende sterren. Ook dat is weer een prachtig gezicht.

Luka Tiha (Hvar) – Milna (Brač)

Het was koud vannacht, erg koud. In het binnenland valt op grotere hoogte al sneeuw, en de noordenwind brengt de kou mee naar de kust. Maar als ’s ochtends de zon opkomt warmt het snel op. Eén voordeel: het zeewater (20˚C) is op zo’n moment warmer dan de lucht. Eerst een uurtje snorkelen, langzaam ronddobberen boven de grote scholen visjes.

De rest van de ochtend doen we het kalm aan. Pas tegen de middag ruimen we op. We maken de lijnen op de wal los, halen de bijboot binnen, en lichten het anker. Er waait een lichte wind uit N tot NW. We hijsen al in de baai de zeilen, en met één gijp varen we Starogradski Zaljev uit en het Hvarski Kanal in. De wind blijft variëren tussen N en W, en de sterkte schommelt tussen 5 en 14 knopen.

Uiteindelijk zeilen we met een mooie boog Splitska Vrata in. Zodra we ten noorden van deze doorgang zijn, valt de wind volledig weg. Dat zie je vaker, dat de weersomstandigheden aan beide kanten van Splitska Vrata totaal verschillend zijn. Na enig wachten om te zien of de wind terugkeert, varen we uiteindelijk op de motor de baai van Milna in. Hier vinden we rond 16:00 uur een plekje in een rustig hoekje van de ACI Marina. In de daarop volgende uren wordt de jachthaven (die ook een groot deel van de kade van het dorp Milna beslaat) vakkundig dichtgepleisterd met charterschepen in alle soorten en (vooral grote) maten.

Luka Tiha – Stari Grad – Luka Tiha (Hvar)

’s Ochtends verhuizen we naar Stari Grad – nadat we handmatig een meter of twintig ankerketting én het anker omhoog gehaald hebben. Na wat prutsen lukt het daar uiteindelijk om de nieuwe controlbox erin te krijgen. De ankerlier doet het weer.

’s Ochtends sprak de weersverwachting van een stevige Bura die in de loop van de dag op zou steken. Terwijl we bij een restaurantje in de haven een pizza zitten te eten begint de Bura inderdaad te waaien, en de wind neemt snel in kracht toe. Al gauw begint de haven vol te lopen met schepen die een veilig heenkomen zoeken. Voor ons juist een reden om de haven zo snel mogelijk te verlaten. Terwijl de Bura aanzwelt tot 25 knopen gooien wij de lijnen los. Met alleen de fok op varen we terug naar Uvala Tiha. Daar leggen we het schip weer muurvast aan het anker en met twee lijnen naar de kust. Pas tegen het einde van de middag gaat de Bura weer liggen. We krijgen nog even bezoek van een bevriende schipper die één inham verderop ligt, en verder is het een rustige avond.

Uvala Vinogradisce (Sveti Klement) – Luka Tiha (Hvar)

Met een lekker briesje van 10 – 15 knopen uit ZO richting (Jugo) verlaten we tegen 09:30 uur de baai. Buiten hijsen we direct de zeilen en koersen eerst in ZW richting naar Vis. Al na een kwartier hebben we een ontmoeting met een groep dolfijnen. Drie pracht exemplaren springen rond de boot en zwemmen een tijdje met ons mee. We besluiten niet te gaan rennen voor de camera, maar gewoon van dit unieke schouwspel te genieten. Geen foto’s dus.

Gebruik makend van de gunstige wind ronden we tegen 11:30 Rat Pelegrin naar de noordkant van Hvar. Tegen 13:00 arriveren we weer in Luka Tiha. Tijdens het afmeren worden we daar voor het eerst geconfronteerd met echte materiaalpech. De elektrische ankerlier begeeft het. Dan maar op de hand… Als de boot eenmaal ligt, het anker aan de boeg en twee lijnen van de achtersteven naar twee stevige bomen op de wal, zoeken we contact met onze vrienden van Ultra Sailing. Met telefonische ondersteuning komen we erop uit dat de controlbox van de ankerlier kapot moet zijn. We spreken af dat wij de volgende ochtend naar Stari Grad zullen gaan. Zij zorgen dat er dan een vervangende controlbox is, en iemand om die erin te zetten.

Noodgedwongen gaan we dus maar weer zwemmen. De lucht is 28 graden Celsius en het water 20, dus dat is geen straf. Rond de boot bevindt zich een grote school kleine visjes, en ook in de rest van de baai is genoeg te zien. ’s Avonds trakteren onze Duitse buren (drie oudere heren op een Bavaria 39) ons nog op gezang van zeemansliederen en andere Duitse ‘klassiekers’. Op de een of andere manier paste dat nog in de sfeer ook.

Rond de Pakleni Otoci

Vroeg in de ochtend verlaten we Uvala Vinogradisce voor een klein rondje Pakleni Otoci. We bekijken Uvala Stipanska op Marinkovac, maar vinden deze te diep om een fatsoenlijke ankerplaats te zijn. De inham aan de zuidoostkant van Jerolim is juist weer te ondiep en te nauw.

We proberen een plaatsje te vinden in de haven van Hvar, maar dat lijkt dit jaar nog onmogelijker dan andere jaren. Aan de kade liggen vrijwel alleen maar superjachten, en in de zuidwesthoek van de haven liggen nog wat zeilboten voor anker. Dicht op elkaar, in water van ruim 20 meter diep. Voor ons geen Hvar dit jaar. Wij leggen de boot een paar uur voor anker in de tweede baai in westelijke richting vanaf de haven. Hier genieten we van ham en eieren voor het ontbijt. Daarna met de dinghy naar de wal om inkopen te doen.

Tegen 11:00 uur verkassen we naar de kleine inham aan de noordkant van Jerolim om te zwemmen. Na de lunch, tegen 14:00 uur, gaan we via de passage tussen Marinkovac en Planikovac terug naar Uvala Vinogradisce. De rest van de middag wordt gespendeerd aan het betere Rest & Recreation werk. Weinig doen dus. ’s Avonds uitstekend gegeten bij Meneghello.

Korčula – Uvala Vinogradisce (Sveti Klement)

Rond 09:30 uur varen we de haven uit met 20 – 25 knopen wind uit NW (Maestral). We varen in westelijke richting, door het Pelješki Kanal in de richting van Hvar. In de daarop volgende uren neemt de wind af naar 12 – 15 knopen en later tot 10-12. Met een rustig gangetje varen we rond 15:00 uur langs Šćedro richting Hvar en de Pakleni Otoci.

Daarna wordt de wind vanuit WNW wisselend in kracht. Af en toe stort ‘ie zich met donderend geweld over Hvar heen en hebben we ineens windstoten van 25 knopen. Het volgende moment staat er 5 knopen of minder. We varen ongeveer gelijk op met enkele Oostenrijkse zeiljachten, en het is een mooi gezicht om te zien hoe ieder op z’n eigen manier op de windstoten reageert. Op een gegeven moment maakt één van de jachten zelfs een pirouette: 360 graden om z’n as. De fok draait hierbij diverse malen om de voorstag heen. Het kost ‘m wel even om dat weer te ontwarren.

Tegen 18:00 uur varen we Uvala Vinogradisce binnen, één van de baaien aan de zuidkant van Sveti Klement. Het is er druk, zo’n 15 jachten liggen er in de baai. Wij vinden nog een plek aan de oostkant van de baai, en zijn blij met onze beperkte diepgang van minder dan anderhalve meter…

’s Avonds wordt er een bruiloft gevierd in één van de restaurants bij de baai. Gelukkig is deze (tegen het Kroatische gebruik in) vroeg afgelopen. Verder zien we nog een Belgisch jacht de halve baai omploegen in een ankerpoging. Keer op keer wordt het anker uitgegooid en gaat men volle kracht achteruit. Uiteindelijk geven ze het op en verlaten de baai…

Luka Polace (Mljet) – Korčula

Vandaag wordt het beter weer! ’s Ochtends verschijnt er weer een aarzelend zonnetje boven de horizon. Rond 08:30 uur lichten we het anker en varen Luka Polace uit. Op een NO wind van 11 knopen houden we een koers van 320 graden aan richting Korčula. Helaas valt na een uurtje de wind volledig weg. We moeten verder op de motor.

Tegen de middag naderen we Korčula. Omdat we weten dat hier de lekkerste koekjes van Kroatië gebakken worden staan we voor een dilemma: koekjes of geen koekjes? Koekjes van Cukarin dus! We meren af in de op dit tijdstip vrijwel lege ACI Marina en halen de koekjes. Maar dan denken we: Was! Douche! En we blijven dus. ’s Avonds heerlijk gegeten bij Konoba Mareta.

We hadden trouwens rijke buren… Aan de buitenkant van de golfbreker legde het motorjacht ‘Kauhale Kai’ aan. Zij maakten een leuke reis maar de onze was minstens net zo leuk. En wij betaalden geen USD 15.000 per dag…

Luka Polace (Mljet)

Over vandaag valt weinig te melden. We krijgen een aantal stevige buien over ons heen, en volgen op de radio de berichten over de storm die ‘buiten’ woedt. We hebben nog even telefonisch contact met het verhuurbedrijf, zij melden dat verschillende schepen problemen hebben. Twee schepen hebben zelfs om een schipper gevraagd: in zwaar weer is zo’n schip toch lastiger dan veel mensen denken.

’s Middags gaan we even naar de wal voor vers brood en een kopje koffie. We zijn net weer droog aan boord als de volgende bui losbarst. Ook ’s avonds komen er nog stevige buien met hagel en regen langs. Maar Luka Polace is rustig.