Via Lastovo naar Dubrovnik 2009 Route

In september 2009 hebben we twee weken gezeild langs de Kroatische kust. Het schip was een Bénéteau Oceanis 323 en de volledige route vind je hieronder.

In totaal hebben we ongeveer 335 zeemijl afgelegd. Vanuit Split via Brač en Korčula naar Lastovo, vervolgens door naar de Elaphite Eilanden en Dubrovnik. Daarna zijn we op ons gemak via Mljet, Korčula, Hvar en Vis teruggezeild naar Trogir en uiteindelijk weer naar Split. We hebben weer enkele nieuwe plaatsen aangedaan en enkele (ook minder prettige) ontdekkingen gedaan op bekende plaatsen. We hebben 9 nachten aan ons anker (of een boei) gelegen en 4 nachten in een haven doorgebracht.

Het weer was erg goed, we hadden iedere dag volop zon en temperaturen tot 30 graden Celsius en hoger. Halverwege de trip hebben we één dag slecht weer gehad, met regen- en onweersbuien. En de Bura-wind had nog een mooie uitsmijter voor ons. We hebben vooral Bura (Noord-Oost) en Tramontana (Noord-West) wind gehad, maar ook wat Jugo (Zuid-Oost). De zeewatertemperatuur was 24 – 25 graden Celsius – heerlijk om te zwemmen.

Begin september is het ’s avonds vroeg donker (uiterlijk 20:00 uur). De temperatuur daalde ’s nachts tot zo’n 20 graden Celsius. Verder was het in de populaire havens en de baaien nog behoorlijk druk.

Lučice (Brač) – Tri Luke (Korčula)

In de loop van de nacht draait de wind naar het noordoosten (Bura), en waait af en toe behoorlijk vervelend door de kuip heen. Uiteindelijk ga ik dus maar gewoon binnen verder slapen. Rond 07:00 uur word ik wakker, een prima tijd om weer een verfrissende duik te nemen.

Tijdens het ontbijt passeren allerlei mogelijke plannen voor vandaag de revue. We hebben niet echt een reisdoel, maar willen zoveel mogelijk daarheen gaan waar de wind ons brengt. Wordt het Jelsa, Sumartin, Vis of toch Komiža? We luisteren om 07:45 naar het weerbericht van Split Radio via VHF. De verwachting voor de ochtend ziet er niet al te best uit, er worden lokale regen- en onweersbuien voorspeld. Inmiddels zien wij aan de noordelijke horizon ook al donkere dreigende wolken opdoemen. Rond 09:00 maken wij dat we wegkomen, koers 200 richting Rt Pelegrin, de westelijke punt van het eiland Hvar. In 12 knopen wind uit het noorden maken we een snelheid van 4,5 knopen. De bui achtervolgt ons op korte afstand. We ronden tegen 10:15 uur de kaap en zeilen door het Pakleni Kanal langs Hvar-stad naar de vuurtoren op het eilandje Pokonji Dol. In Hvar-stad is het (zoals gebruikelijk) ontzettend druk, dus dat laten we links liggen.

We houden Pokonji Dol aan bakboord en verleggen tegen 10:45 uur onze koers naar 140, richting de westelijke punt van het eiland Korčula. We laten hier de regenbui ook achter ons en varen de blauwe luchten tegemoet. Met een wind van 10 – 12 knopen maken we een goede snelheid, en tegen 15:00 uur zijn we ter hoogte van Rt Velo Dance, de zuidwestelijke punt van Korčula. Een half uurtje later gooien we ons anker uit in de baai Tri Luke. Op dat moment zijn we nog in ons eentje, maar tegen de avond komen twee andere jachten ons gezelschap houden. We vermaken ons de rest van de middag met zwemmen, snorkelen en lezen.

Marina Kaštela (Split) – Lučice (Brač)

Marina Kaštela is druk, lawaaiig en ontzettend warm. Hoezo economische crisis? Er varen ook op deze zaterdag weer honderden charterschepen uit. Ons schip blijkt bij controle piekfijn in orde, en nadat we onze bagage en boodschappen aan boord gebracht hebben haasten wij ons om weg te komen uit deze drukte. We hopen langs de noordkant van Brač in oostelijke richting te kunnen varen.

Als we rond 15:15 uur losgooien en de haven uitvaren, gooit de wind helaas roet in het eten. Die komt namelijk uit oostelijke richting. Omdat we geen zin hebben om 25 NM op de motor te varen, gaan we pal zuid naar Splitska Vrata, de doorgang tussen Brač en Šolta. Daarna gaan we in oostelijke richting naar de baai Lučice, waar we al vaker de eerste nacht doorgebracht hebben. Inmiddels zijn de prijzen hier wel ruimschoots verdubbeld ten opzichte van 2007, dus ik denk dat dit voorlopig een van de laatste keren is dat ze mij hier zien.

Rond 18:30 pikken we een ankerboei op en nemen nog even een verfrissende duik. Het is ruim 30 graden Celsius, en de temperatuur van het zeewater is zo’n 25 graden Celsius. Hapje eten, en om 20:30 gaat bij ons het licht uit (behalve uiteraard het ankerlicht). Vanwege de hitte slaap ik deze eerste nacht in de cockpit.

Naar de Pakleni Otoci 2007 Route

Dit jaar hebben we pas in september gezeild, twee weken. Het schip was dezelfde Bénéteau Oceanis 311 die we in 2005 gebruikten en de volledige route vind je hieronder. Een combinatie van enkele dagen met relatief grote afstanden, en de nodige dagen rustig in een baai blijven liggen. We hebben de nodige nieuwe plaatsen aangedaan.

Het weer was goed. Wederom veel noordelijke wind (Bura, Tramontana en Maestral). Meestal 10 – 15 knopen, een enkele keer heftiger, maar eigenlijk nooit boven de 25 knopen. We begonnen met prachtig zonnig weer, vervolgens werd het een tweetal dagen wisselend bewolkt, regenachtig en fris. Tegen het einde van de eerste week was het weer 26 – 28 graden Celsius en onbewolkt, en dat bleef zo tot het einde. Door de koude dagen en regen in de eerste week daalde de temperatuur van het zeewater wel van 23 – 24 graden Celsius naar 20 – 21 graden Celsius.

We konden merken dat we later in het seizoen zaten. Het was ’s avonds vroeg donker (uiterlijk 20:00 uur) en ’s nachts werd het behoorlijk koud. Verder was het in de havens en de baaien drukker dan we gewend waren van onze ‘normale’ periode eind mei.

Lučice (Brač) – Luka Tiha (Hvar)

De lange dag gisteren wreekt zich. We doen het kalm aan vandaag. Dat betekent ook een korte zeiltocht. We lichten rond 10:30 uur het anker. Buiten de baai staat een wind van 8 – 12 knopen uit NNO. We zeilen in ZO richting, koers 150 graden. Na een klein uurtje draait de wind naar ZZW en wordt zwak. Rond 12:00 uur varen we Starogradski Zaljev binnen. Dat is de diepe baai aan de NW-zijde van het eiland Hvar waar aan het einde de plaats Stari Grad ligt.

Aan de noordzijde van de baai vinden we Luka Tiha. Een verzameling grotere en kleinere baaien waar het goed toeven is. Rond 13:00 uur gooien we ons anker uit in één van die inhammen. De rest van de dag houden we ons bezig met zwemmen, luieren en lezen. De zeewatertemperatuur is 24 graden.

In de loop van de middag komen er nog een drietal jachten bij, maar echt druk wordt het niet. Indrukwekkend is wel het schouwspel tegen het begin van de avond. Aan de andere kant van Hvar woedt een bosbrand. Al snel komen er twee blusvliegtuigen aan die ruim een uur actief blijven. Ze gebruiken Starogradski Zaljev om water te scheppen, draaien met daverende motoren over ons hoofd en duiken over de bergkam heen om hun lading op het vuur te gooien.

Marina Kaštela (Split) – Lučice (Brač)

De uitvalsbasis van de meeste chartermaatschappijen is dit jaar verplaatst naar de gloednieuwe Marina Kaštela, die dicht bij de luchthaven ligt. Het is een grote haven met ruim 400 plaatsen, die grotendeels gebruikt worden door de verschillende charterbedrijven. Op vrijdag en zaterdag is het er dan ook een drukte van belang. De rest van de week is het er vrijwel uitgestorven, omdat de jachthaven niet echt aan de gangbare zeilroutes ligt. Maar voor aankomst en vertrek van een zeilcharter is het een stuk praktischer en beter geoutilleerd dan de oude ACI Marina in Split. Er zit ook een grote supermarkt op loopafstand.

De dag begon voor ons al erg vroeg. We zijn dan ook goed op tijd in Split en kunnen rustig alle boodschappen doen en het papierwerk afhandelen. Rond 15:00 uur gaan de trossen los, en varen we als een van de eerste jachten de haven uit.

De wind waait met 10 – 15 knopen uit het NW (Maestral). De zeilen gaan omhoog en we varen de baai uit richting Splitska Vrata (het kanaal tussen Brač en Šolta). ‘Buiten’ staat er een stevige deining, zeetje 4 met golven tussen de 1,5 en 2,5 meter. We buigen af naar het oosten naar onze gebruikelijke eerste overnachtingsplek Lučice. In de baai is het rustig, geen deining, en we pakken rond 19:00 uur bij onze tweede poging een van de vrije ankerboeien.

Rond 20:00 uur zitten we aan de spaghetti. We realiseren ons dat we sinds het ontbijt eigenlijk niets meer gegeten hebben. Daarna nog even naar de prachtige Melkweg gekeken, en vroeg naar bed. De wind uit N tot NO (Tramontana en Bura) houdt de hele nacht aan, we rollen dus redelijk heen en weer in de kooi.

Naar Dugi Otok en Mljet 2006 Route

Twee weken zeilen en alles achter je laten. Ons schip was een Bénéteau Oceanis 373 en de volledige route vind je hieronder. Grote afstanden: van Split naar Dugi Otok, vervolgens naar beneden naar Mljet, en weer terug naar Split. Bij elkaar naar schatting zo’n 300 NM, ruim 550 kilometer. De trip was een mengeling van bekende en nieuwe plekjes.

Het weer was wisselend. We begonnen met prachtig zonnig weer, vervolgens werd het een aantal dagen wisselend bewolkt en fris. De tweede helft van de tweede week was het wel weer lekker zonnig. Gelukkig betekende dit geen gebrek aan wind. Veel noordelijke wind (Bura, Tramontana en Maestral). Meestal 10 – 15 knopen, een enkele keer heftiger (30 – 40 knopen). Onze topsnelheid was 9,2 knopen, niet slecht voor zo’n schip.

ACI Marina Palmižana – Lučice (Brač)

Rond 10:30 uur verlaten we de jachthaven. Het is ‘spitsuur’, en in een zee vol zeilen varen we richting Rat Pelegrin, de westelijke punt van Hvar. We willen proberen om richting Bol te gaan, een dorp aan de zuidkant van het eiland Brač. Daar bevindt zich Dugi Rat, een bekend strand en beroemde surfspot. We willen eigenlijk even op bezoek bij vrienden die daar verblijven. De wind is NW, 10 – 12 knopen, en er staat ook een lange, trage deining uit het NW. Rond 11:00 uur ronden we Rat Pelegrin, en varen we verder in NO richting.

Een half uurtje later gaat het mis. De wind draait in hoog tempo van NW naar NO, en neemt sterk toe. Al gauw boksen we op tegen 20 – 25 knopen wind, en een stevige deining. De weersverwachting van 13:00 uur bevat een waarschuwing. Bura tot 40 knopen. Ook zijn diverse veerdiensten rond Brač gestaakt wegens de hoge golven en harde wind.

Na ampele overweging geven ook wij de poging op om Bol te bereiken. We schieten geen meter op, en onder deze omstandigheden bij Bol afmeren of bij Dugi Rat ankeren is gekkenwerk. We zeilen in de richting van Lučice, onze vertrouwde baai aan de zuidkant van Brač. Zelfs in deze goed beschutte, en ondanks het vroege tijdstip al erg drukke, baai meten we 16 – 20 knopen NO-wind. De Bura laat haar tanden weer eens zien.

De rest van de dag doen we het rustig aan. Beetje zwemmen, beetje zonnen, beetje lezen. Het leven is zwaar soms….

Lučice (Brač) – Rogoznica (Frapa Marina)

‘s Ochtends word ik bij zonsopgang wakker, omdat een zonnestraal door het raampje naar binnen gluurt. Zo zachtjes mogelijk (om de rest niet wakker te maken) klim ik aan dek. Alles is kletsnat van de dauw. Ik nestel me op het voordek. De vogels fluiten, de pijnbomen geuren, het water is als een spiegel. Mooiere momenten dan dat zijn er niet vaak.

De zeewatertemperatuur is 18,5 graden Celsius. Dat nodigt niet echt uit om te zwemmen. Na een rustig ontbijt verlaten we rond 09:30 uur de baai. De Jugo is weer opgestoken, en met een gangetje van 5 knopen varen we in NW richting. We hopen vandaag Rogoznica te halen, een tussenstop op weg naar de Kornati eilanden.

Rond 11:00 uur valt de wind compleet weg. Meestal betekent dit dat we spoedig wind uit een andere hoek kunnen verwachten. Maar na een half uurtje begint de wind opnieuw uit zuidelijke richting te waaien, en zwelt (zoals het de Jugo betaamt) langzaam aan van 7 naar 15 knopen.

Om ongeveer 14:30 uur hebben we onze eerste ontmoeting met dolfijnen. Op enkele mijlen van Rat Ploča komt een groepje van 5 dolfijnen ons gezelschap houden. Camera’s in de aanslag en klikken / filmen maar, en hopen dat je net afdrukt op het moment dat ze boven water verschijnen.

Rond 16:30 uur varen we de baai van Rogoznica binnen. We meren af aan de kade. Tijd voor een douche en electriciteit, samen met drinkwater de enige echte reden om überhaupt een haven op te zoeken. ’s Avonds vinden we een restaurantje waar de pizza in een echte houtoven gebakken wordt – Restaurant Fortuna. We krijgen wederom het bewijs dat echt lekkere pizza alleen op die manier klaargemaakt kan worden.

Split – Lučice (Brač)

Onze bemanning heeft een latere vlucht vanuit Zagreb, en komt pas rond 19:00 uur in de haven aan. De boodschappen zijn dan al gedaan, het papierwerk is afgehandeld, watertanks en accu’s zitten vol en we zijn klaar voor vertrek. We besluiten dan ook ondanks het late tijdstip nog uit te varen – in Split liggen is geen vakantiegevoel. Buiten de haven van Split hijsen we de zeilen, nog wat onwennig op het nieuwe schip. Er waait een laatste staartje Jugo van rond de 10 knopen, dat rond 20:30 uur gaat liggen.

Rond die tijd wordt het ook donker. Op de motor varen we verder in zuidelijke richting, en na Splitska Vrata (het kanaal tussen Brač en Šolta) buigen we af naar het oosten. Rond 22:00 varen we voorzichtig de Lučice baai binnen, waar de nodige jachten aan een boei liggen. Voorzichtig manoeuvrerend vinden we nog een vrije plek, en we drinken nog een glaasje op het begin van de reis.