De zuidelijke eilanden 2011 Route

In september 2011 hebben we twee weken gezeild langs de Kroatische kust. Het schip was een Bénéteau Oceanis 323 en de volledige route vind je hieronder.

In totaal hebben we ongeveer 240 zeemijl afgelegd. Vanuit Split via Brač naar Vis, vervolgens via Hvar en Korčula naar Lastovo, vervolgens door naar Mljet. Daarna zijn we op ons gemak via Korčula en Hvar teruggezeild naar Split. We hebben weer een aantal nieuwe plaatsen aangedaan. We hebben 8 nachten aan ons anker (of een boei) gelegen en 2 nachten in een haven doorgebracht.

Het weer was weer erg goed, we hadden iedere dag volop zon en temperaturen tot 30 graden Celsius en hoger. We hebben goede zeilwind gehad, vooral uit NW, en de zeewatertemperatuur was 24 – 25 graden Celsius.

Begin september is het ’s avonds vroeg donker (uiterlijk 20:00 uur). De temperatuur daalde ’s nachts tot zo’n 20 graden Celsius.

ACI Palmižana (Sveti Klement) – Tri Luke (Korčula)

Vandaag een rustige zeildag van Sveti Klement naar Korčula. We vertrekken op tijd, om 09:00 uur verlaten we de haven. We hijsen vrijwel direct de zeilen in 12 – 14 knopen wind uit NW. Rustig koersen we langs de haven van Hvar-stad. Tussen het eilandje Jerolim en de vuurtoren op Pokonji Dol verleggen we de koers naar 145, richting de westpunt van Korčula. De daaropvolgende uren verlopen rustig, al valt de wind rond de lunch een uurtje weg.

Na enkele malen gijpen laten we tegen 15:00 uur het anker vallen in Tri Luke. Dat valt nog niet mee, door het vele zeegras gaat het krabben en we moeten enkele malen herankeren. Ook andere schepen hebben hier last van. De NW wind houdt ook ’s avonds nog aan. ’s Nachts controleren we diverse malen het anker, maar gelukkig blijven we stevig vastliggen.

Vis – ACI Palmižana (Sveti Klement)

Maandagochtend om 07:45 uur is het tijd voor het ochtendweerbericht via Split Radio op de VHF. Dat ziet er niet erg goed uit. Het is ook bewolkt. De voorspelling is dat de zuidoostenwind (Jugo) vanmiddag naar noordoost draait (Bura). Dat gaat gepaard met regen- en onweersbuien.

Ook omdat Vis bij Bura geen veilige haven is gooien we om 09:15 uur de lijnen los. We zijn van plan om in de richting van het eiland Korčula te zeilen. Buitengaats hijsen we al snel de zeilen in 8 knopen wind uit het zuidoosten, en volgen voorlopig koers 90. Aan de noordelijke horizon hangt een grote grijze wolk boven het eiland Šolta. In het daaropvolgende uur wordt die steeds donkerder, en tegen 10:30 uur zien we aan de horizon stevige regenbuien en een groot aantal bliksemflitsen.

We verleggen onze koers naar 20, richting de Pakleni Otoci, en dan begint de race tussen ons en Moeder Natuur. En uiteraard wint Moeder Natuur. Als we het kanaal tussen de eilandjes Paržanj en Borovac invaren begint het te regenen. Grote dikke druppels gaan al snel over in een stortbui die het zicht beperkt tot 50 à 100 meter. Na het kanaal varen we een oostelijke koers. Overal om ons heen zien we bliksemflitsen, met binnen enkele seconden de bijbehorende donderslag. Het onweer zit recht boven ons.

Na ruim een half uur bereiken we ACI Marina Palmižana aan de noordkant van het eiland Sveti Klement. Net voordat we de haven invaren stopt het met regenen en nadat we aangelegd hebben klaart het op en breekt de zon door. Om ons heen ligt een aantal schepen die hier tijdens de bui hun toevlucht gezocht hebben. De damp slaat er van af. Letterlijk, want iedereen heeft z’n uitrusting te drogen hangen. We hebben helaas geen foto’s van het noodweer, want daar waren we te druk voor. Jullie moeten het doen met een plaatje van onze drogende uitrusting…

We eten een stevige lunch en nemen een verfrissende douche om bij te komen. ’s Middags wordt het zowaar nog 31 graden met een felle zon aan een strakblauwe hemel. ’s Avonds nemen we de watertaxi naar Hvar en gaan lekker uit eten bij Lucullus.

Naar de Pakleni Otoci 2007 Route

Dit jaar hebben we pas in september gezeild, twee weken. Het schip was dezelfde Bénéteau Oceanis 311 die we in 2005 gebruikten en de volledige route vind je hieronder. Een combinatie van enkele dagen met relatief grote afstanden, en de nodige dagen rustig in een baai blijven liggen. We hebben de nodige nieuwe plaatsen aangedaan.

Het weer was goed. Wederom veel noordelijke wind (Bura, Tramontana en Maestral). Meestal 10 – 15 knopen, een enkele keer heftiger, maar eigenlijk nooit boven de 25 knopen. We begonnen met prachtig zonnig weer, vervolgens werd het een tweetal dagen wisselend bewolkt, regenachtig en fris. Tegen het einde van de eerste week was het weer 26 – 28 graden Celsius en onbewolkt, en dat bleef zo tot het einde. Door de koude dagen en regen in de eerste week daalde de temperatuur van het zeewater wel van 23 – 24 graden Celsius naar 20 – 21 graden Celsius.

We konden merken dat we later in het seizoen zaten. Het was ’s avonds vroeg donker (uiterlijk 20:00 uur) en ’s nachts werd het behoorlijk koud. Verder was het in de havens en de baaien drukker dan we gewend waren van onze ‘normale’ periode eind mei.

Uvala Vinogradisce (Sveti Klement) – Luka Tiha (Hvar)

Met een lekker briesje van 10 – 15 knopen uit ZO richting (Jugo) verlaten we tegen 09:30 uur de baai. Buiten hijsen we direct de zeilen en koersen eerst in ZW richting naar Vis. Al na een kwartier hebben we een ontmoeting met een groep dolfijnen. Drie pracht exemplaren springen rond de boot en zwemmen een tijdje met ons mee. We besluiten niet te gaan rennen voor de camera, maar gewoon van dit unieke schouwspel te genieten. Geen foto’s dus.

Gebruik makend van de gunstige wind ronden we tegen 11:30 Rat Pelegrin naar de noordkant van Hvar. Tegen 13:00 arriveren we weer in Luka Tiha. Tijdens het afmeren worden we daar voor het eerst geconfronteerd met echte materiaalpech. De elektrische ankerlier begeeft het. Dan maar op de hand… Als de boot eenmaal ligt, het anker aan de boeg en twee lijnen van de achtersteven naar twee stevige bomen op de wal, zoeken we contact met onze vrienden van Ultra Sailing. Met telefonische ondersteuning komen we erop uit dat de controlbox van de ankerlier kapot moet zijn. We spreken af dat wij de volgende ochtend naar Stari Grad zullen gaan. Zij zorgen dat er dan een vervangende controlbox is, en iemand om die erin te zetten.

Noodgedwongen gaan we dus maar weer zwemmen. De lucht is 28 graden Celsius en het water 20, dus dat is geen straf. Rond de boot bevindt zich een grote school kleine visjes, en ook in de rest van de baai is genoeg te zien. ’s Avonds trakteren onze Duitse buren (drie oudere heren op een Bavaria 39) ons nog op gezang van zeemansliederen en andere Duitse ‘klassiekers’. Op de een of andere manier paste dat nog in de sfeer ook.

Rond de Pakleni Otoci

Vroeg in de ochtend verlaten we Uvala Vinogradisce voor een klein rondje Pakleni Otoci. We bekijken Uvala Stipanska op Marinkovac, maar vinden deze te diep om een fatsoenlijke ankerplaats te zijn. De inham aan de zuidoostkant van Jerolim is juist weer te ondiep en te nauw.

We proberen een plaatsje te vinden in de haven van Hvar, maar dat lijkt dit jaar nog onmogelijker dan andere jaren. Aan de kade liggen vrijwel alleen maar superjachten, en in de zuidwesthoek van de haven liggen nog wat zeilboten voor anker. Dicht op elkaar, in water van ruim 20 meter diep. Voor ons geen Hvar dit jaar. Wij leggen de boot een paar uur voor anker in de tweede baai in westelijke richting vanaf de haven. Hier genieten we van ham en eieren voor het ontbijt. Daarna met de dinghy naar de wal om inkopen te doen.

Tegen 11:00 uur verkassen we naar de kleine inham aan de noordkant van Jerolim om te zwemmen. Na de lunch, tegen 14:00 uur, gaan we via de passage tussen Marinkovac en Planikovac terug naar Uvala Vinogradisce. De rest van de middag wordt gespendeerd aan het betere Rest & Recreation werk. Weinig doen dus. ’s Avonds uitstekend gegeten bij Meneghello.

Korčula – Uvala Vinogradisce (Sveti Klement)

Rond 09:30 uur varen we de haven uit met 20 – 25 knopen wind uit NW (Maestral). We varen in westelijke richting, door het Pelješki Kanal in de richting van Hvar. In de daarop volgende uren neemt de wind af naar 12 – 15 knopen en later tot 10-12. Met een rustig gangetje varen we rond 15:00 uur langs Šćedro richting Hvar en de Pakleni Otoci.

Daarna wordt de wind vanuit WNW wisselend in kracht. Af en toe stort ‘ie zich met donderend geweld over Hvar heen en hebben we ineens windstoten van 25 knopen. Het volgende moment staat er 5 knopen of minder. We varen ongeveer gelijk op met enkele Oostenrijkse zeiljachten, en het is een mooi gezicht om te zien hoe ieder op z’n eigen manier op de windstoten reageert. Op een gegeven moment maakt één van de jachten zelfs een pirouette: 360 graden om z’n as. De fok draait hierbij diverse malen om de voorstag heen. Het kost ‘m wel even om dat weer te ontwarren.

Tegen 18:00 uur varen we Uvala Vinogradisce binnen, één van de baaien aan de zuidkant van Sveti Klement. Het is er druk, zo’n 15 jachten liggen er in de baai. Wij vinden nog een plek aan de oostkant van de baai, en zijn blij met onze beperkte diepgang van minder dan anderhalve meter…

’s Avonds wordt er een bruiloft gevierd in één van de restaurants bij de baai. Gelukkig is deze (tegen het Kroatische gebruik in) vroeg afgelopen. Verder zien we nog een Belgisch jacht de halve baai omploegen in een ankerpoging. Keer op keer wordt het anker uitgegooid en gaat men volle kracht achteruit. Uiteindelijk geven ze het op en verlaten de baai…

Naar Dugi Otok en Mljet 2006 Route

Twee weken zeilen en alles achter je laten. Ons schip was een Bénéteau Oceanis 373 en de volledige route vind je hieronder. Grote afstanden: van Split naar Dugi Otok, vervolgens naar beneden naar Mljet, en weer terug naar Split. Bij elkaar naar schatting zo’n 300 NM, ruim 550 kilometer. De trip was een mengeling van bekende en nieuwe plekjes.

Het weer was wisselend. We begonnen met prachtig zonnig weer, vervolgens werd het een aantal dagen wisselend bewolkt en fris. De tweede helft van de tweede week was het wel weer lekker zonnig. Gelukkig betekende dit geen gebrek aan wind. Veel noordelijke wind (Bura, Tramontana en Maestral). Meestal 10 – 15 knopen, een enkele keer heftiger (30 – 40 knopen). Onze topsnelheid was 9,2 knopen, niet slecht voor zo’n schip.

Luka Polace (Mljet) – ACI Marina Palmižana

Tegen zonsopgang (05:30 uur) wordt ik wakker. Over twee dagen moeten we terug zijn in Split. Het wordt dus tijd om de steven weer naar het noorden te richten. Helaas is zowel de VHF- als FM-ontvangst in deze baai op z’n zachtst gezegd beroerd. Ik heb dus weinig informatie over de weersverwachting. Op dit moment is het droog en zonnig, met een rimpelloze baai. Maar dat zegt niet veel op de Adriatische Zee.

Rond 08:00 halen we het anker op. Voorzichtig varen we door de verraderlijke ingangen van Luka Polace naar open water. Daar gaan we naar het NW richting Korčula. Eerst motorzeilend, maar al gauw neemt de wind toe tot een Bura (NO) van 8-10 knopen. Heerlijk zeilen op een (op dit tijdstip) nog volledig lege zee. We ontbijten op ons gemakje terwijl Korčula steeds dichterbij komt.

Rond 10:30 zeilen we het Pelješki Kanal binnen. Terwijl ik me zit te ergeren aan het langgerekte lint van vakantiehuizen, dat vanaf Orebic naar het noorden gebouwd wordt (Kroatië, pas alsjeblieft op wat je met je kuststrook doet!) luisteren we naar de weersverwachting. Die is niet best. We zien al een tijdje een prachtige donkere donderwolk boven het eiland Korčula hangen. Dat lijkt de voorbode te zijn van een stevige storm uit ZW. Er wordt wederom wind tot 40 à 45 knopen voorspeld, windkracht 8 à 9.

De wind neemt gestaag toe tot 15 – 20 knopen (maar nog wel uit NO richting), en met een vaartje van 7 knopen stuiven we op Hvar af. Overal om ons heen zien we de prachtigste regen- en onweersbuien. Een groep jachten achter ons verdwijnt achter een regengordijn. Links van ons schieten bliksemschichten door de lucht. Maar vooralsnog zeilen wij keurig tussen de buien door. Wij hebben Šćedro als reservebestemming in gedachten, maar dan moet die wind wel draaien. De beschutte ankerplaatsen van Šćedro liggen namelijk aan de N-kant van het eiland.

Ter hoogte van Šćedro krijgt de storm ons te pakken. De wind draait in enkele minuten van NO naar ZW (180 graden! Dat is een prachtig fenomeen om te zien gebeuren). Een striemende regenbui daalt op ons neer. Wij hebben de bimini ingeklapt en zijn op alle andere manieren op de storm voorbereid. De zeilpakken zijn uit de tas gehaald, en reddingsvesten en life-lines liggen voor het grijpen. Maar vooralsnog valt het allemaal mee, de wind blijft maar rond de 20 knopen hangen.

We besluiten dan ook door te zeilen richting Hvar. Gezien de ZW wind is ACI Palmižana de meest geschikte bestemming. Rond 16:00 uur wordt het droog, we hebben dan nog een mijl of 6 te gaan naar Hvar. Rond 17:00 uur leggen we aan op een van de laatste beschikbare plekjes in ACI Palmižana. Met een extra lijn aan de boeg, want de wind draait inmiddels weer naar NO. En Bura is de enige wind die hier wel lichte deining veroorzaakt. Maar ACI Palmižana blijft mijn favoriete jachthaven langs de kust.

’s Avonds eten we bij Restaurant Meneghello. Het is een prima restaurant, maar let op! Wij wisten om 18:30 uur nog net een niet-gereserveerd tafeltje te bemachtigen. Het was nog rustig, en er was nog volop keuze uit verse vis, die we ook redelijk snel op tafel hadden staan. Als het eenmaal druk is kan de keuken en bediening het niet meer aan, en mensen kregen bij hun bestelling rustig te horen dat het wel eens twee (2) uur zou kunnen duren voordat ze hun hoofdgerecht op tafel zouden hebben. Uiteraard vertelt men dat als de wijn en de drankjes al op tafel staan… Maar onze gerechten waren uitstekend.

Vinogradisce (Sveti Klement) – Hvar

Omdat het maar blijft regenen staan we pas om 09:00 op. Het weer ziet er beroerd uit. Maar het is zaterdag, de vaste wisseldag van de meeste charters. Dat betekent dat het in Hvar, waar iedereen naartoe gaat, relatief rustig zal zijn.

Om 10:30 uur halen we het anker op. Langzaam varen we door het ondiepe kanaal tussen Marinkovac en Planikovac, twee kleine eilandjes ten O van Sveti Klement. Om 11:00 varen we de haven van Hvar binnen. Hier varen we enkele rondjes, maar er duikt geen havenmeester op. Omdat we geen zin hebben om te ankeren, laten we een van de bemanningsleden afstappen op de kade van de veerhaven. Hij loopt vervolgens naar het gedeelte voor de jachten, zo’n 100 meter noordelijk, en vist een lijn voor ons uit het water. Met z’n drieën op de boot en de vierde op de kade meren we de boot volgens het boekje af. We zien overigens nog behoorlijke schade van de eerdergenoemde storm aan de kade.

Als het even later weer droog is duikt de havenmeester op. ‘Het regende…’ zegt hij verontschuldigend. Ik heb er weinig boodschap aan, maar dit soort gedrag is in Hvar normaal. Gelukkig breekt even later de zon weer door, en kunnen we genieten van een dagje in het ‘Saint Tropez van Kroatië’. We laten de was doen (er zit een wasserette bij de markt naast de kerk), en doen ook de nodige boodschappen. Er wordt stevig geïnvesteerd hier: twee hotels aan de haven zijn wegens grondige renovatie gesloten. Maar sommige dingen blijven hetzelfde: Gemiddeld zijn de prijzen 50% hoger dan in Zagreb of Split. Voor het ‘voorrecht’ om hier een nachtje aan de kade af te meren betaal je evenveel als in de duurdere jachthavens.

’s Nachts draait de wind weer, en ontstaat er een vervelende deining in de haven. We laten de meerlijnen aan de achtersteven maximaal vieren, zodat we op 1½ à 2 meter afstand van de kade liggen. De meerlijn aan de boeg trekken we stevig aan. Het is oncomfortabel rollen. Gelukkig is er door de weggeslagen meerringen voldoende afstand tussen de jachten. Meestal lig je hier zo dicht op elkaar dat er een groot risico is dat je met de verstaging vast komt te zitten aan een ander schip.

In zuidwestelijke richting (Vis) zien we een gigantisch onweer woeden. Als dat deze kant op komt wordt het hier echt oncomfortabel. We zorgen er dan ook voor dat we helemaal klaar zijn voor vertrek. Om 01:00 uur ’s nachts vullen we zelfs nog de watertanks bij. De rest van de nacht waakt afwisselend een van ons in de cockpit. Ik ben blij te zien dat een aantal andere jachten dezelfde voorzorgsmaatregelen neemt. Een stevige storm zing ik liever buiten de haven uit dan hier tussen alle andere schepen. Gelukkig gaat het noodweer ten westen van Hvar voorbij, en blijft het hier beperkt tot het oncomfortabele rollen. De combinatie van uitgaanspubliek en weersomstandigheden is wel funest voor onze nachtrust.