Het was een avontuur, onze eerste zelfstandige charter nadat we twee jaar lang met de zeilschool op pad waren geweest. Zeer leerzaam. En we hebben, ondanks het mindere weer, prachtig gezeild. Onderstaand de route die we in deze twee weken hebben afgelegd.
De laatste zeildag. Snif…. Rond 13:30 uur verlaten we de haven. Het is bewolkt maar droog. De wind is W, 10 – 12 knopen. Met de wind in de rug zetten we koers in O richting naar Split. Als de wind iets toeneemt halen we toch nog 5 – 6 knopen snelheid. Maar rond 16:30 gaat de wind definitief liggen en begint het te regenen. In de stromende regen komen we aan in de jachthaven, waar we het schip op haar vaste plek afmeren.
Volgens de weersverwachting blijft het de rest van de week slecht. We varen rond 09:30 uur de haven uit. Er is geen zuchtje wind en overal om ons heen hangen dreigende buien. We zetten koers in NW richting naar de westelijke punt van Šolta. Hier nemen we een kijkje in Uvala Šešula. Een mooie beschutte baai, maar iets te klein en al druk bezet. Vervolgens varen we door in N richting naar Trogir. Boven het vasteland hangen de prachtigste onweersbuien die ik ooit gezien heb. In Trogir gooien we eerst de dieseltank vol, en vervolgens leggen we de boot in de haven.
Op het moment dat we aanleggen begint het te hozen van de regen. Zo’n bui heb ik zelden meegemaakt. Na enkele uren wordt het gelukkig weer droog en kunnen we nog even de stad in.
‘s Nachts begint het te gieten van de regen. Dus toch Ierland!. Dit gaat de hele ochtend door, en ook de weersverwachting heeft niets positief te melden. Rond 10:30 uur starten we de motor en varen tussen de eilandjes door naar Hvar. Hier is zowaar nog een plekje aan de kade beschikbaar.
‘s Ochtends nog weer even een verse lading koekjes halen bij Cukarin. Om 10:45 uur verlaten we de haven en volgen het Peljeski Kanal in W richting. De wind is variabel tussen ZO en NO, da’s dus lekker in de rug. Om ons heen enkele tientallen jachten met dezelfde koers, dat is altijd een prachtig gezicht (ondanks het sombere weer).
Oorspronkelijk is ons plan om naar Scedro te varen, en te overnachten in de baai aan de noordzijde van dit eiland (Lovišće). Maar we schieten erg goed op, dus besluiten we door te zeilen naar Sveti Klement. Daar willen we overnachten in Uvala Vinogradisce.
Rond 15:00 gaat de wind weer eens liggen. Om ons heen is het druilerig met veel laaghangende bewolking. Het lijkt wel of we in Ierland zeilen, in plaats van langs de (normaliter) zonovergoten Adriatische kust!!! Dus schakelen we de motor weer eens bij en arriveren rond 18:00 uur in Uvala Vinogradisce. Hier liggen al zo’n 15 schepen voor anker, maar daar passen we nog prima bij.
Na de stevige trip van gisteren doen we het vandaag rustig aan. ‘s Ochtends is er zowaar zon! Rond 13:00 lichten we het anker en zetten koers naar Korčula. Een wind van 15 knopen uit NW is ideaal voor onze koers van 330˚ en we halen ruim 7 knopen. We overbruggen de afstand in iets meer dan 2 uur. De wind haalt nog even wat vervelende trucjes uit tussen de eilandjes die ten NO van Korčula liggen, maar rond 16:00 meren we af in de haven van Korčula. Hier merken we dat het seizoen nu echt begonnen is: (a) het ligt vol en (b) er zijn diverse bijna-ongelukken bij het afmeren. Treffende uitspraak van één van de ACI-medewerkers: ‘We treat every arrival as a potential accident.’ Da’s natuurlijk ook een manier om ernaar te kijken…. In de haven komen we nog een van de opleidingsschepen van Ultra Sailing tegen. Even bijpraten met de instructeur.
Al voor 10:00 uur verlaten we de jachthaven van Dubrovnik. Zodra we de riviermonding uit zijn kunnen de zeilen omhoog. De wind is 10 – 15 knopen uit NW richting. We kiezen de zuidelijke route om Mljet. Rond de middag draait de wind iets naar W en neemt licht toe. We varen al laverend verder in westelijke richting met een vaartje van 7 – 8 knopen.
In de loop van de middag neemt de wind verder toe naar 20 – 35 knopen uit NW. Dat is wel iets meer dan de 10 – 12 knopen die voorspeld zijn! Er komt ook een stevige deining te staan. We nemen de fok deels in en leggen een reef in het grootzeil. Al met al wordt het nog aardig boksen tegen wind en deining. Rond 19:30 uur arriveren we in Pomena. De ligplaatsen bij het hotel zijn vol. Gelukkig maar, want de baai achter het hotel is werkelijk een fantastische ankerplaats. We zitten tot diep in de nacht in de cockpit, en ‘s nachts slaap ik daar ook. Nergens is de sterrenhemel mooier dan op zee!
We blijven twee dagen in de jachthaven, en gebruiken die tijd om Dubrovnik te bekijken. De ACI Marina Dubrovnik ligt bij een prachtige villa met mooie, maar ietwat verwaarloosde tuinen.
In eerste instantie ziet het er vandaag prima uit. Lekker zonnig en ongeveer 10 knopen wind uit NW richting. Rond 10 uur verlaten we de jachthaven van Korčula en varen in ZO richting. Na enkele uren gaat de wind echter liggen. Rond 15:30 uur steekt er opnieuw een licht briesje op uit NW richting. Grootzeil en blister gaan omhoog en al snel maken we weer ruim 4 knopen snelheid. Het feest duurt echter niet lang, de zeilen hangen weer slap en de motor gaat aan. We besluiten om in één ruk door te varen naar Dubrovnik. Rond 19:30 uur naderen we de monding van de Rijeka Dubrovacka, met de prachtige brug. Van hier is het nog ongeveer 2 zeemijl naar de jachthaven in Komolac. Net voor donker om 20:15 uur zijn we binnen.
Er is geen wind, maar we willen nu toch wel richting Korčula. Dan maar op de motor. De wind komt niet boven de 5 – 6 knopen, dus dat is een mooie klus voor de automatische piloot. Aanrader in Korčula is Restaurant Millenium, op de stadswal aan de oostkant van de stad. De beste biefstuk die we in tijden gegeten hebben! Ook een goede tip is Cukarin. Ik wist dat ze in Kroatië lekkere koekjes hebben, maar de heerlijkheden hier slaan echt alles. Update 2006: Millenium blijkt inmiddels helaas gesloten, Cukarin is er nog en bakt nog steeds de lekkerste koekjes.
