Orebić – Luka Polace (Mljet)

Gedurende de nacht draait de wind naar NO, maar neemt niet in kracht af. Als we ’s ochtends de haven uitvaren staat er een stevige 20 – 25 knopen. Voor vandaag en morgen is er echt beroerd weer voorspeld. We zoeken dus een veilig heenkomen waar we rustig aan ons anker kunnen wachten op beter weer. Gelukkig is dat er in deze buurt: Luka Polace op Mljet.

Al snel neemt de wind af tot zo’n 15 knopen, en hijsen we de zeilen. Koers is 140 graden, snelheid zo’n 5 à 6 knopen. De zee is behoorlijk onstuimig, vooral in de aanloop naar Mljet. Met recht kunnen we hier spreken van ‘woelige baren’. Varend langs de noordkust van Mljet vinden we al snel de eerste ingang van Luka Polace. Het verbaast me iedere keer weer hoe rustig het water wordt zodra je de baai binnen vaart. En het is ook goed verborgen. Geen wonder dat dit in het verleden een piratennest is geweest…

Lovišće (Šćedro) – Orebić

’s Ochtends steekt al vroeg een stevige wind op. In de baai staat al 15 knopen, vanuit ZO. Jugo dus. Met een klein grootzeiltje en een halve fok koersen we 100 graden, richting het Pelješki Kanal tussen Korčula en Pelješac. Gedurende de dag neemt de wind gestaag toe tot ruim 25 knopen (voor de landrotten: dat is een goede windkracht 6) en wordt het knokken. De grote finale van dit gevecht komt bij de nadering van Orebic, ook een haven waar we nog nooit geweest zijn.

De haven is een beetje vreemd opgebouwd. Sowieso is de zee voor Orebić erg ondiep, een meter of 4 à 5. Dat zorgt ervoor dat de deining hoger wordt. Er ligt een grote golfbreker, met op de kop een groen lichtbaken. Echter, dwars op die golfbreker ligt nog een golfbreker. Achter deze golfbreker is de haven om af te meren. En net als we de haven naderen, en proberen uit te vinden waar de ingang is, gaan de hemelsluizen open. Letterlijk. Een enorme plensbui daalt op ons neer. We zien bijna geen hand voor ogen, en zijn binnen 30 seconden volkomen doorweekt. Gelukkig vinden we de haveningang. En daar doemt de volgende hindernis op. Een boot die op die dag duidelijk vol met toeristen op pad is geweest, ligt deinend op de golven zijn passagiers in de stromende regen te lozen midden in de haveningang. We manoeuvreren eromheen en leggen met z’n tweetjes de boot keurig achterwaarts in de haven neer. En net als we het laatste lijntje vastmaken stopt de regen even plotseling als ‘ie begonnen is.

Tja, en daar heb je dan natuurlijk verder geen foto’s van. Want met z’n tweetjes op een boot heb je op zo’n moment wel iets beters te doen dan foto’s nemen…

’s Avonds lekker gegeten bij Restaurant Karako. Gevonden door vanaf de haven de kust te volgen in oostelijke richting.

Luka Tiha (Hvar) – Lovišće (Šćedro)

Rond 08:00 uur kom ik het water uit na een verfrissende ochtendduik. En juist op dat moment krijgen de vissen het op hun heupen. Om de boot heen springen ineens allerlei kleine visjes uit het water – ik kan er nog net een foto van maken.

Rond 10:00 lichten we het anker. Het is dan nog vrijwel windstil. Na een klein uurtje waait er een lichte wind uit N richting, en gaan de zeilen omhoog. We willen rond Rat Pelegrin naar de zuidelijke kant van Hvar, en ronden deze kaap tegen 12:30 uur. Het is er druk, en ook de haven van Hvar (die we een half uurtje later passeren) ligt zoals gebruikelijk bomvol. De wind is inmiddels naar W gedraaid, en met de wind in de rug maken we een snelheid van 4 – 5 knopen.

Tegen 16:00 uur halen we net ten noorden van Šćedro de zeilen omlaag. Op de motor varen we de baai Lovišće binnen. Een prachtige baai om te overnachten, zolang de wind niet in een noordelijke hoek zit. We leggen de boot aan de oostkant diep in de baai neer, en leggen ook twee lijnen naar de kust: de traditionele manier van afmeren hier. Je ligt hiermee ontzettend stabiel, en hebt ’s nachts weinig last van rollen. Helaas is de baai ’s avonds niet echt stil: de drie restaurantjes in de baai voorzien met generatoren in hun elektriciteitsbehoefte.

Lučice (Brač) – Luka Tiha (Hvar)

De lange dag gisteren wreekt zich. We doen het kalm aan vandaag. Dat betekent ook een korte zeiltocht. We lichten rond 10:30 uur het anker. Buiten de baai staat een wind van 8 – 12 knopen uit NNO. We zeilen in ZO richting, koers 150 graden. Na een klein uurtje draait de wind naar ZZW en wordt zwak. Rond 12:00 uur varen we Starogradski Zaljev binnen. Dat is de diepe baai aan de NW-zijde van het eiland Hvar waar aan het einde de plaats Stari Grad ligt.

Aan de noordzijde van de baai vinden we Luka Tiha. Een verzameling grotere en kleinere baaien waar het goed toeven is. Rond 13:00 uur gooien we ons anker uit in één van die inhammen. De rest van de dag houden we ons bezig met zwemmen, luieren en lezen. De zeewatertemperatuur is 24 graden.

In de loop van de middag komen er nog een drietal jachten bij, maar echt druk wordt het niet. Indrukwekkend is wel het schouwspel tegen het begin van de avond. Aan de andere kant van Hvar woedt een bosbrand. Al snel komen er twee blusvliegtuigen aan die ruim een uur actief blijven. Ze gebruiken Starogradski Zaljev om water te scheppen, draaien met daverende motoren over ons hoofd en duiken over de bergkam heen om hun lading op het vuur te gooien.

Marina Kaštela (Split) – Lučice (Brač)

De uitvalsbasis van de meeste chartermaatschappijen is dit jaar verplaatst naar de gloednieuwe Marina Kaštela, die dicht bij de luchthaven ligt. Het is een grote haven met ruim 400 plaatsen, die grotendeels gebruikt worden door de verschillende charterbedrijven. Op vrijdag en zaterdag is het er dan ook een drukte van belang. De rest van de week is het er vrijwel uitgestorven, omdat de jachthaven niet echt aan de gangbare zeilroutes ligt. Maar voor aankomst en vertrek van een zeilcharter is het een stuk praktischer en beter geoutilleerd dan de oude ACI Marina in Split. Er zit ook een grote supermarkt op loopafstand.

De dag begon voor ons al erg vroeg. We zijn dan ook goed op tijd in Split en kunnen rustig alle boodschappen doen en het papierwerk afhandelen. Rond 15:00 uur gaan de trossen los, en varen we als een van de eerste jachten de haven uit.

De wind waait met 10 – 15 knopen uit het NW (Maestral). De zeilen gaan omhoog en we varen de baai uit richting Splitska Vrata (het kanaal tussen Brač en Šolta). ‘Buiten’ staat er een stevige deining, zeetje 4 met golven tussen de 1,5 en 2,5 meter. We buigen af naar het oosten naar onze gebruikelijke eerste overnachtingsplek Lučice. In de baai is het rustig, geen deining, en we pakken rond 19:00 uur bij onze tweede poging een van de vrije ankerboeien.

Rond 20:00 uur zitten we aan de spaghetti. We realiseren ons dat we sinds het ontbijt eigenlijk niets meer gegeten hebben. Daarna nog even naar de prachtige Melkweg gekeken, en vroeg naar bed. De wind uit N tot NO (Tramontana en Bura) houdt de hele nacht aan, we rollen dus redelijk heen en weer in de kooi.