Tegen zonsopgang (05:30 uur) wordt ik wakker. Over twee dagen moeten we terug zijn in Split. Het wordt dus tijd om de steven weer naar het noorden te richten. Helaas is zowel de VHF- als FM-ontvangst in deze baai op z’n zachtst gezegd beroerd. Ik heb dus weinig informatie over de weersverwachting. Op dit moment is het droog en zonnig, met een rimpelloze baai. Maar dat zegt niet veel op de Adriatische Zee.
Rond 08:00 halen we het anker op. Voorzichtig varen we door de verraderlijke ingangen van Luka Polace naar open water. Daar gaan we naar het NW richting Korčula. Eerst motorzeilend, maar al gauw neemt de wind toe tot een Bura (NO) van 8-10 knopen. Heerlijk zeilen op een (op dit tijdstip) nog volledig lege zee. We ontbijten op ons gemakje terwijl Korčula steeds dichterbij komt.
Rond 10:30 zeilen we het Pelješki Kanal binnen. Terwijl ik me zit te ergeren aan het langgerekte lint van vakantiehuizen, dat vanaf Orebic naar het noorden gebouwd wordt (Kroatië, pas alsjeblieft op wat je met je kuststrook doet!) luisteren we naar de weersverwachting. Die is niet best. We zien al een tijdje een prachtige donkere donderwolk boven het eiland Korčula hangen. Dat lijkt de voorbode te zijn van een stevige storm uit ZW. Er wordt wederom wind tot 40 à 45 knopen voorspeld, windkracht 8 à 9.
De wind neemt gestaag toe tot 15 – 20 knopen (maar nog wel uit NO richting), en met een vaartje van 7 knopen stuiven we op Hvar af. Overal om ons heen zien we de prachtigste regen- en onweersbuien. Een groep jachten achter ons verdwijnt achter een regengordijn. Links van ons schieten bliksemschichten door de lucht. Maar vooralsnog zeilen wij keurig tussen de buien door. Wij hebben Šćedro als reservebestemming in gedachten, maar dan moet die wind wel draaien. De beschutte ankerplaatsen van Šćedro liggen namelijk aan de N-kant van het eiland.
Ter hoogte van Šćedro krijgt de storm ons te pakken. De wind draait in enkele minuten van NO naar ZW (180 graden! Dat is een prachtig fenomeen om te zien gebeuren). Een striemende regenbui daalt op ons neer. Wij hebben de bimini ingeklapt en zijn op alle andere manieren op de storm voorbereid. De zeilpakken zijn uit de tas gehaald, en reddingsvesten en life-lines liggen voor het grijpen. Maar vooralsnog valt het allemaal mee, de wind blijft maar rond de 20 knopen hangen.
We besluiten dan ook door te zeilen richting Hvar. Gezien de ZW wind is ACI Palmižana de meest geschikte bestemming. Rond 16:00 uur wordt het droog, we hebben dan nog een mijl of 6 te gaan naar Hvar. Rond 17:00 uur leggen we aan op een van de laatste beschikbare plekjes in ACI Palmižana. Met een extra lijn aan de boeg, want de wind draait inmiddels weer naar NO. En Bura is de enige wind die hier wel lichte deining veroorzaakt. Maar ACI Palmižana blijft mijn favoriete jachthaven langs de kust.
’s Avonds eten we bij Restaurant Meneghello. Het is een prima restaurant, maar let op! Wij wisten om 18:30 uur nog net een niet-gereserveerd tafeltje te bemachtigen. Het was nog rustig, en er was nog volop keuze uit verse vis, die we ook redelijk snel op tafel hadden staan. Als het eenmaal druk is kan de keuken en bediening het niet meer aan, en mensen kregen bij hun bestelling rustig te horen dat het wel eens twee (2) uur zou kunnen duren voordat ze hun hoofdgerecht op tafel zouden hebben. Uiteraard vertelt men dat als de wijn en de drankjes al op tafel staan… Maar onze gerechten waren uitstekend.
